Kime sorsan "taş yok" diyor, "alıp atacak hiç taş bulamıyoruz, bütün taşları toplamışlar."

Bahçemizdeki, sokağımızdaki bütün taşları toplayıp putlar yapmışlar. Adı "rızık endişesi" olan, adı "makam" olan, adı "konfor" olan, adı "uyku" olan, adı "yarın" olan, adı "ama" olan, adı "ben" olan...

Kime sorsan "hiç taş yok ki, alsak ve atsak ah!" diyor.

Bir balta gerek, bir İbrahim düşü ve bir cümle gerek sînelere, "batanları sevmem." Putlar kırılınca, paramparça olunca, taşlarla dolacak göz alabildiğince her sokak, her bahçe, her ev...

Ancak o zaman alacak ve atacağız, ancak o zaman zalimin elleri kırılacak, duvarları yıkılacak, dilleri susacak...

Taşlar da dile gelecek, ancak o zaman!

Bari şerefli bir dava uğruna ölüp gitsek, zaten öleceğiz bari adı olsun, anlamı olsun.
Niye öldün kısmı anlam kazansın.