أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ

Çoklukla övünmek sizi oyaladı.

Çok takdir belgesi toplamak, çok alkış toplamak, çok sevgi gösterisi toplamak bizi oyaladı.

Çok katılım belgesi toplamak, çok beğeni toplamak, çok paylaşım sahibi olmaya çalışmak bizi oyaladı.

Çok plaket almak, çok unvan toplamak, öz geçmişini ıvır zıvır ile gösterişli hale getirmek bizi oyaladı.

Çok makale, tren gibi unvanlara sahip olmak bizi oyaladı. Beğenileri saymak, paylaşımları saymak, yorum yapmayanları uyarmak, beğenmeyenlere trip atmak bizi oyaladı.

Her alanda uzmanmış gibi çetrefilli yazılar, kitaplar, paylaşımlar, konuşma ve konferanslar bizi oyaladı.

Benim şu kadar var diye başlayan bir cümle kurmak için yıllarca bazı şeyler biriktirdik. Benim şu kadar ilmim var demek için ilim okuduk. Benim şu kadar malım var demek için mal topladık. Benim şu kadar makalem var demek için makale yazdık. Şu kadar kitabım var demek için kitap yazdık... Oyalandık da oyalandık...

Kabre girinceye kadar oyalandık. Ya da kabre varıncaya kadar oyalandık. Benim falan yerde kabrim hazır!

Yeter ki, senden bir adım önde olayım!

Ben de kadinlar cenahından haberler vereyim dilerseniz. Çok kıyafet almak, çok alışveriş yapmak, çok markalı kıyafetler giymek, çok pahalı meyveler yemek, çok fazla dışarıdan yemek yemek, kafelere çok gitmek, çok şık giyinmek, çok para harcamak, çok eşya değiştirmek, çok gezmek, çok tatil yapmak, çok bakımlı olmak, kuaföre çok gitmek, vs, vs...

artık erkekler de bu hususlarda kadınlarla yarışıyor hocam geri kalır yanları da yok doğrusu

bize asla yetişemezler hocam. Emin olun

Derdi dünya olanın dünya kadar derdi olur..

Bazıları şu benim, bu benim, sahibinden satılık gibi kelimeler kullanılırlar oysa emanetçi olduklarını unuturlar