Her evde hummâlı bir telaş var. Sebebi ise konserve yapma zamanının gelmiş olması. Domatesten bibere, bamyadan fasulyeye, çilekten vişneye, tarhanadan salçaya, reçelinden kızartmasına, kurusundan yaşına kadar, bütün kış, hatta bütün sene yemeyi planladığımız ne varsa hazırladık hazırlıyoruz.

Taştan yumuşak ne varsa, kurutulup kızartılacak, közlenip paketlenecek kışlık nevale olarak görüyoruz. Tam bir şenlik havası hakim evlerde. Komşular, kurulmuş bir hevesle, vazife şuuruyla biraraya gelip yardımlaşıyorlar. Kavanozlar, kapaklar, kilitli poşetler, saklama kapları ve başka şeyler de bu seremoniye eşlik ediyor...

"6 ay sonra akşam yemekte ne yapsam?" sorusuna cevap arama zahmetinden kurtulmak için şimdiden barbunya paketliyoruz. Şimdiden kilerde raf dizilimini organize ediyoruz toptan gıda marketlerine rakip olacak bir titizlikle...

Bütün bu zahmetler ve uğraşlar bedenimizin gıdası için ve hatta daha da fazla dilimizdeki tad alma duyusu için...

Hayat memat meselesine dönüştürebiliyoruz midemize ait meseleleri. Konserve yapamamışsa bir kadın, vicdanen kendini huzursuz ve noksan hissedebiliyor...



Peki ya kalp ve ruhumuzun gıdası konusunda ne kadar hazırlığımız var? Geçen yıl geride kaldı ve gitti. Bizi bekleyen yıla ait, ruhumuzu ve kalbimizi ilgilendiren planlarımız var mı? Tıpkı konservelerimiz gibi, kurularımız gibi, reçellerimiz gibi, bedenimizi hem de zihnimizi yorduğumuz mânevi gıda planlarımız var mı? Konserve yaparken komşuların biraraya gelme fedakarlığı gibi, Allah için hevesle ve tereddütsüz biraraya gelmelerimiz, yarınımıza kafa yormalarımız var mı?

Nefis dediğimiz şey, midemiz ve yeme-içme alışkanlıklarımızla doğrudan ilişki halinde. Midemizi şımartıp kalp ve ruhumuzu ihmal ettiğimiz her sofrada, ebedi hayatımız her geçen gün daha da noksanlaşacak ve müsrif bir müflise dönüşeceğiz.

Allah muhafaza etsin!

Ruhumuz da konserve ibadetlerle besleniyor ya...

Misal;

Taaaa çocukluğumuzda kurduğumuz "Sübhaneke" duasıyla namaz kılıyoruz. Biraz bozuldu ama idare eder...

İlkokul zamanında mahalle hocasının, milletin içinde yüzümüz kızararak kıldırdığı namazdan nasipleniyor ruhumuz. Biraz artma-eksilme olabilir ama mühim değil. Yokluk belası idare ediyoruz işte. Filanca hiç kılmıyor ya..!

Sonra, "çabuk menemen" gibi "çabuk teravihlerimiz" var. "Kıl-çık" imamlar eşliğinde hem de eşi az bulunur, muazzam bir kalabalıkla...

Babaannemizden kalma "dört mevsim" kullanacağımız dini bilgileri de unutmayalım. Masal tadında... Bir kısmı "kapak atmış" olabilir. Sıkıntı yok. Malzeme israf olmasın. Üzerine ekleme, düzenleme yapmaya gerek yok. Hazır, pratik bilgi işte! Aslı astarı olup olmadığına mı bakacağız bir de?! Onlar, senelerdir kullanmışlar, akarı yooook kokarı yok..!

Bir de kangal kangal gıybet kokan cenaze merasimlerimiz var. Bu kutsal mekanlarda, diriye bile başını kapatmayan hanımlar, çok büyük fedakarlık yapıp siyah siyah örtülere bürünüyor.

Daha ne kurutulmuş âdetlerimiz, dilimlenmiş inançlarımız, kavrulmuş hatta biraz da dibi tutmuş ibadetlerimiz var da lafı uzatmayalım.

Konserveler, nefsimiz için bir mevsimlik...

Bizde, ruhumuzu ömür boyu besleyecek (!), inanç, ibadet, gelenek- görenekler var.

İşimize geleni, fırsat bulduğumuzu alıyoruz işte..!

Ruhlar aç olduğu için mecburen onunla beslenecek...

Yenisini öğrenmeye ve uygulamaya zaman yok. Hız çağındayız hız...

Aç gözlü, doyumsuz olduk
Kullanmadığımız onca tabak, çanak dolap köşelerinde iken yenilerini heves edip alır olduk, reklamların büyüsü ile işimize yaramayacak onca gereksiz şeylerin peşinde koşar olduk
Arkadaşımın annesi ölmüştü,Kur'an okuması vardı,yaptığı onca konserve,reçel,turşular mutfağını süslüyordu,ilerde kullanmak için satın aldığı halılar serilmisti odalara,o gün kalbimde değişik bir duygu hissettim,garantisi olmayan bir geleceğin birikimini yapmamak,kullanmayacağımız ihtiyaç olmayan şeyler için gece gündüz çalışmamak
Sabahın en erken saatinde yola düşüp işe gidenleri görünce kaç tanesi sabah namazı için kalkmıştır,kaç tanesinin gerçekten ev geçindirmek,ailesinin rızkı için yollara düştüğünü düşünürüm,namaz için kalkmayan bedenler para için nasıl fırlar yataktan
Siz başka ilahlar edindiniz sözü gelir aklıma
ALLAH muhafaza
ALLAH a emanet olun

Hayatımızda biriktirdiğimiz her detay ve maddi her eşya için bu mihenk geçerli sanırım. Dünyaya gayret ederken ahireti ıskalamayalım. Biz biliriz ki beş vakit namazını hakkıyla kılmaya çalışan için diğer dünyevi ameller de ibadet yerine geçebilir, ahiret azığı olabilir...

Kış hazırlığı olsun raf ömrü ürün tüketmekten çok iyidir doğaldır adettir
Fakat dua ve temennimiz olsun bedeni doyurduğumuz , ve 6 aylık yiyeceğini hesab edip hazırlık yaptığımız kadar ,Allah manevî hazırlığımızı da nasip etsin derdini çekelim tasa edelim kalbimize , zaman kısa yol uzun , sınav çetin.
Allah yâr ve yardımcımız olsun .

Hafazan Allah.
.
Mideyi şımartmak.
Kuvve i zaika şımırıklığı.
Bizi mağlup etti.

Kuvve i zaika. .
Peşin ücretini almaya müptela olmuş. Kölesi.
Adeta.

Amin Amin Amin
Rabbim ruhlarımızı doyurmak için korku üzüntü ile değil,sevgi ile,aşkla uğraşmayı nasip etsin

Bu şekilde, ölmeyecekmiş gibi kış hazırlığı yapan biri geçenlerde vefat etti. Yaptığı bütün konserveler, salçalar vs.. geride kaldı. İbretlik bir hadise.

Hocam yüreğine sağlık
Biz kadınlar bu kadar hazırlık yapıp, kışın yine acaba hangi yemeği yapsam derdine gireriz..
Not olarak bizim evde derin dondurucu dahi yok.
Her şeyi mevsimin de tüketme derdindeyim