Dünyâ Dışı Hayat Var mıdır? Dünyâ Dışı Hayat Olduğu İspat Edilirse İslâm’a Zarar Gelir mi?

Modern Dönemde Teknolojik Gelişmeler Birçok Şeyi Değiştirdiği Gibi Zihin Yapımız da Bundan Nâsibini Aldı. Öyle ki Kur’an-ı Kerîm’i Yorumlama Tarzımız, Âyetlerle Alâkalı Hadîs-i Şeriflere Başvurmak, Selefin Ne Dediğini Araştırmak Yerine Bilimsel Gelişmeleri Yüce Kitabımıza Nasıl Uyarlayabiliriz Çabasına Düşer Olduk.

İşin En Can Alıcı Noktası ise Kur’an-ı Kerîm’i İndirilme Gâyesinden Farklı Bir Gâye ile Alâkalandırma Gâyretidir. Cenâb-ı Hakk, Birçok Âyetinde, Kur’an-ı Kerîm’i İnsanlara Yol Gösteren Bir Hidâyet Rehberi Olarak Vâsıflandırırken [Bkz. Bakara, 2, 185; Neml, 77.] Zihnini Modernitenin Kıskacına Kıstıran Müslüman ise O Yüce Kitaba Bir Hidâyet Rehberi Nazarıyla Değil... Gökyüzünden Bahseden Bir Astronomi, Canlılardan Bahseden Bir Biyoloji veyâ Hayvanlardan Bahseden Bir Zooloji Kitabı Olarak Bakıyor. Hâl Böyle Olunca da, Dünyâda Bulunan Herhângi Bir İcâd İçin Onu Kur’an’da Arayıp Bulmak Garabetine Düşülebiliyor.

Bu Noktada Söylediklerimiz Yanlış da Anlaşılmamalıdır. Kur’an, Allah Kelâmı Olması Haysiyeti ile İçerisinde Elbette Astronomiden, Biyolojiden, Zoolojiden, Tarihten vs Bahseden Âyetler İhtivâ Etmektedir. Hattâ Bunlar Son Derece Dikkat de Çekmektedir Lâkin Kur’an’ın Bunlara Yer Vermesindeki Temel Hedef, Bu Tarz Harikulâdeliklere Bakılarak Tefekkür Edilmesi ve Allahû Teâlâ Hazretlerinin Tekliği ve Yüceliğinin İkrâr Edilmesidir. Diyebiliriz ki Kur’an-ı Kerîm’i Klasik Bir Biyoloji, Zooloji Kitabından Ayıran Ana Hususiyet Budur. Dolayısı ile Bizim Bu Mahalde Tenkit Ettiğimiz Nokta, Kur’an-ı Kerîm’e “Sadece” Bilimsel Verileri İhtivâ Eden Bir Kitap Olarak Bakmaktaki Arızadır.

Tam da Bu Meseleye Paralellik Arz Edecek Bir Şekilde Günümüzde Uzay ile İlgili Birtakım Gelişmeler, Yeniden İnsanların Zihnine Şu Suali Getirdi; Acaba Dünyâ Dışında Bir Hayat Mevcûd mudur? Kur’an Bu Hususta Ne Demektedir?

Yukarıda da Değindiğimiz Gibi Kur’an’ın Aslî Maksadı Bu Meseleler Olmayıp, İnsanlara Doğruyu Göstererek, Hem Ferdî Hem de İçtimaî Alanda Düzgün ve Âdil Bir Hayat, Bundan da Ehemmiyetlisi Cenâb-ı Hakk’a Nasıl ve Niçin Kulluk Edeceğimiz Bilincini Vermektir. Bunun Altını Çizdikten Sonra Suale Geçelim.

Dünyâ Dışında Hayatın İmkânında Bahseden Âyetler Mevcûddur. Sözgelimi “Gökleri, Yeri ve Bu İkisi İçerisinde Yaydığı Canlıları Yaratması, O’nun Varlığının Delillerindendir. O, Dilediği Zaman Onları Bir Araya Getirmeye de Gücü Yetendir. [Şûrâ, 29.].” Âyeti ile “Yedi Gök, Yer ve Bunların İçerisinde Bulunanlar Allah’ı Tesbih Ederler. Her Şey O’nu Hamd ile Tesbih Eder Lâkin Siz, Onların Tesbihlerini Anlayamazsınız. O Halîmdir (Hemen Cezalandırmaz Mühlet Verir), Çok Bağışlayandır. [İsrâ, 44.].” Âyeti Misâl Olarak Zikredilebilir. Allahû Teâlâ Hazretleri Burada Yer, Gök ve Arasındakilerin, O’nu Tesbih Ettiğini İfâde Etmekte, Bu da Akıllara Semâda Allah’ı Zikreden Başka Canlıların da Bulunduğu, Dolayısıyla Uzayda da Hayatın Olduğu Manâsını Hissettirebilmektedir. Önceki Âyette de “Bu İkisi İçerisinde Yaydığı Canlıları” İfâdesi, Zâhiren Gökte de Birtakım Canlıların Bulunabileceğini Göstermektedir.

Şûrâ Sûresi 29. Âyeti Bağlamında Fahruddîn er-Râzî ‘Debîb’ Kelimesinin Hareket Manâsına Geleceğini ve Dolayısıyla Gökyüzünde İnsanlar Gibi Yürüyüp Hareket Eden Canlıların Bulunmasının Uzak Bir İhtimâl Olmayacağını İfâde Etmektedir. [Fahruddîn er-Râzî, Mefâtîhu’l-Gayb, Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, Beyrut, Baskı: 3, 27/59.]. Elmalılı da İlgili Âyet-i Kerîme İçin, “Bu Âyetin İlk Okunuşta Anlaşılan Manâsına Göre Göklerde de Canlılar Vardır. Mücahid de Aynı Kanaate Varmıştır. Diğer Bâzıları da Göklerdeki ‘Dabbe’den Maksat, Havada Uçan Kuşlardır Demişlerse de, Böyle Bir Tevile İhtiyaç Yoktur. [Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’ân Dili, Azim Dağıtım, 7/24.].” Demektedir.

İsrâ Sûresinin 44. Âyet-i Kerîmesine Gelecek Olursak, Bu Âyetle İlgili Allâme Fahrurrâzî İki Şekilde Tesbih Olduğunu, Birincisinin Mükellef Kulların Dil ile Çektiği Tesbihler, İkincisinin ise Lisân-ı Hâlleri ile Allah’ın Birliğine Delâlet Eden Cansız Varlıklardan Sâdır Olan Tesbih Olduğunu Söylemekte ve Uzayda Hayat Meselesine Değinmemektedir. [Fahruddîn er-Râzî, a.g.e, 20/347.].

Toparlayacak Olursak, Bu Mesele Bizim Bilmekle Yükümlü Olmadığımız Meselelerdendir. Uzayda Canlı Olduğunun Bugünkü Bilimsel Verilerle Tespit Edilmesi, Kur’an’ın Ortaya Koyduğu Bir Hakîkâti Ortadan Kaldırmayacaktır. Zirâ Bu Konuyla İlgili ve Olumlu veyâ Olumsuz Yönde Getirilen Deliller, Kur’an’ın Delâletten Kat’i Olacak Şekilde Kesinkes İspat Ettiği Hususlardan Değildir. Dünyâ Dışında Hayat Yoktur Diyenler de, Vardır Diyenler de Bunu Kesin Bir Dil ile İddia Etmemekte, Aksine Birtakım Âyetlerin İşâretlerinden Hareketle Bunu Söylemektedirler. Bu Sebeple Bugünkü Ateist Çevrelerin “Dünyâ Dışında Hayat İspat Edildiğinde İslâm Çökecektir” Şeklindeki İddiaları Beyhudedir.