Ya bir sabah ya bir akşam
Nefes durur vakit tamam
Diyemezsin "Ben gelemem!"
Çağırırlar seni, seni

Biçilir bezden bohça
Yaren ağlar baş ucunda
Salâ verir hacı-hoca
Duyururlar seni, seni

Ya baharda ya bir güzün,
Ya zemheri ya da yazın,
Fayda vermez oğlun kızın,
Götürürler seni, seni

Yetirirler musallaya,
Varır eller son duaya,
Faniden dar-ı bekaya
Göçürürler seni, seni..

Vakit O'nun, varlık O'nun,
Sahibidir ilkin, sonun.
Kara toprak açar koynun,
Yatırırlar seni, seni

Bu "sen" sensin Abdülbaki,
Kaçış yok bulur illaki
Baş taşına hüve-l baki,
Yazdırırlar seni seni

Yarım kalan her bir işin,
Sofranda ki tatlı aşın
Bir gün olur; yarin, eşin,
Unuturlar seni, seni.

Abdülbaki Kömür