İkisi arasında kalırsak hangisini tercih ederiz?

Birinci ortamda ekonomi düzgün, refah seviyesi yüksek, maaşlar iyi, kazanç bol ama din yasak! Başörtülü olarak lise, üniversite okumak yasak! Başı örtülü olarak öğretmenlik, memurluk, hemşirelik, doktorluk yasak! Polis olamıyor, asker olamıyor, hatta askeri kışlalara misafir olarak girilmesine izin verilmiyor. Başbakanın eşi de olsan örtülü olduğun için devlet hastanesine giremiyorsun. Ama ekonomi iyi. Göstergeler iyi gidiyor.

İkinci ortamda ise ekonomi kötü veya kötü olduğu algısı hakim. Bir taraftan sıfır daireler daha temelden satılıyor, arabalar daha üretilmeden satılmış, yeni çıkan telefonlar ön siparişle bir kaç aylık satışını yapmış, tatile gitmeyen kalmıyor ama ekonomi kötü! Belki bazı kesim için ekonomi gerçekten çok kötü olabilir. Ancak halkın geneli için orta şeker. Ancak ekonomi kötü olsa da din özgürlüğü var. Din baskısı yok. Varsa da eskisine göre iyi değil. Ya da gerçekten ekonomi çok kötü. Berbat. Batık vaziyette diyelim. Böyle bir durumda din mi ekonomi mi?

Elbette arzu edilen hem dinin rahatça yaşanması hem de ekonominin iyi olmasıdır. Ancak bazen evdeki hesap çarşıya, piyasaya uymaz.

Dinin yaşanmasına izin verilen rahat ortam mı yoksa ekonominin iyi olduğu ama dine izin verilmeyen ortam mı?

Benim şu an gördüğüm, birçok kimse ekonomiyi dine tercih ediyor. Parama dokunma ama dine ne yapıyorsan yap anlayışı içinde. Bazılarının ekonomisi, dininden önce geliyor. Ekonomi iyi olsun ama dinin ne hali varsa görsün anlayışında.

Ahirete inanan bir kimse bu iki durum arasında kalırsa dini, tercih etmelidir. Ekonomi dünyada kalır, mal dünyada kalır, ev dünyada kalır ama din, ahirete kalır. Dünya geçici, din kalıcıdır. Allah ekonomik gücün neden zayıftı diye sormaz ama dinin neden zayıf diye sorar. Ekonominin iyi olmasını ben de arzuluyorum. İster ekonomiyi yönetememe deyin ister beceriksizlik deyin ister başka şeyler deyin, adı ne olursa olsun sonuçta din ve ekonomi arasında kalırsanız, seçeneğiniz din olmalıdır.

Benim tercihim, dinin önceliğidir. Ekonominin iyi olmasını isterim. Ama yangında ilk kurtarılacak olan benim nazarımda dindir. Bazı şeyler taviz konusu olabilir ama din, taviz konusu olmamalı ve ekonomiye kurban edilmemelidir.

Ayrıca bu din, kimseye ekonomik refah vaat etmiyor. Dünya ahiret saadeti vaat ediyor. Saadet ise sadece ekonomi ile sağlanmıyor.

Not: Yazım siyaset ile alakalı değildir. Siyasilerin savunucusu ya da muhalifi değilim. Siyasi yorum yapılmasına da izin vermiyorum.

Sayın hocam benimde tercihim din olur ama şu an ülke din eksenliden ziyade dinsizlik ekseni üzerine yönetiliyor maalesef.Şeriat yönetiminin olmamasıda insanın tek başına haramlarla mücadelesini önemli ölçüde sekteye uğratıyor maalesef