Piramitler çöl kumlarında tüm heybetiyle yükselmekte. Bunlar Nil krallığının en belirgin sembolü, hatta o kadar belirgin ki, hiç kimse eski Mısır'ı düşündüğünde aklına onları getirmeden edemez. Biz onların gezegenimizde* ki diğer anıtlardan daha farklı, görkemli, kireçtaşından yapılmış dağ gibi yapılar olduklarını düşünüyoruz.
Ama bu düşünceler tezat oluşturacak şekilde, tek işlevleri ölümü yü*celtmektir -firavunların mezarı, yüce varlıkların ruhlarının içinden cennete yükseleceği dev taş lahitleri korumak için kullanılan yer.
Aslında, eski Mısır'dan bize kalan çoğu şeye baktığı* mızda, ölüme odaklanmış bütün bir kültür görüyoruz. Mısır'ın Ölüler Kitabı bize onların aşağı dünyadaki görev*lerini anlatıyor, ruhların öteki dünyaya nasıl gönderildik*leri, onları kötü ruhlardan koruyan dualar, ilahiler, sihir*li sözler ve benzeri şeylerle uğurladıkları ve karanlık ölüm yolunda ihtiyaç duyacakları şeyi onlara sağlamaları gibi. Bunun yanı sıra, bu kitapta kişinin kalbinin nasıl çıkarıldı*ğı ve yaptığı iyi şeylerin mi, yoksa kötü şeylerin mi ağır basacağını anlamak için aşağı dünyanın efendisi Osiris'in te*razisinde nasıl tartıldığı da resmedilmiştir.
Şaşırtıcı şekilde, Kayıp Incil'de İsraillilerin de ken*di Ölüler Kitabı olduğunu keşfettik. Pek çok açıdan Mısırlılarınki ile benzerlik gösteriyor. Buradaki, peygamber Sefanya'nın göğe yükselip ruhların öteki dünyadaki kaderleri gördüğünün anlatıldığı Sefanya'nın Apocalypse'idir.. (Yahudi küçük peygamberi. Eski Ahit'te kehanetlerinden bahsedilir)..

YASAKLANMIŞ KİTAP
Sefanya'nın Apocalypse'nin kökeni, gizemli içeriği gibi, sır dolu. Günümüze ulaşan hali Yunanca ve Mısır'da M.Ö. 100 gibi çok eski bir zamanda bir araya getirilmiş. Peygamberin kendisinin de M.Ö. 7. yüzyılda yaşamış ol*duğunu unutmayın. Kitabın büyük bir kısmı kayboldu ve kalanlar da 400 yılı civarında yazılmış Koptik (Mısırlı Hıristiyanları ve onların konuştuğu dili tanımlamak için kullanılır), bir metinde korunuyor.

Peki bu kitap ne*den yasaklandı?
Yavne Konseyi'nde görevli kutsal kitap koruyucularına göre, orijinal dili "kutsal dil" olan İbranice değil Yunanca olan bu metinlerde hata vardı. İbranice İncil'den çok sonra bir araya getirildiğini ve Sefanya'nın ürünü olmadığını anlamaları hiç zor değildi, ancak peygamberin rumuzunu kullanıyordu.
Dahası, ne eski Musevi metinleri ne de Hıristiyan metinleri ölüm sonrası yaşamın tasvirlerinden pek hoşlan*mıyorlardı. Bu onlara Yunan ve Mısır mitolojisini hatır*latıyordu. Kutsal Kitap koruyucuları dini inancı diğer tüm dini geleneklerden ayrı tutmaya özen gösteriyordu. Anlayamadıkları şey, hem Mısır hem de Yunan mitolojisi* köklerinin onlardan çok daha eski bir döneme dayan*dığıydı.

Kaynak: Secrets From The Lost Bible Kenneth Hanson, Ph. D.

Paylaşımın çok hoşş tebrik ederim ama ben düşünüyorum da
Kitabin yazarı yanılmış olabilir mısırda ölüler kitabı var bununla ilgili
Mısırlılar, bir kişinin mumyasının korunmasını, ölümsüz olduğuna inandıkları, bedeninin ruhuyla nihai olarak bir araya gelmesi için gerekli olarak görmüşler ve bu birleşme Mısır Ölüler Kitabı'nda belirtilmiştir. Ayrıca, bir bireyin ruhunun hayatta kalmasının vücudunun korunmasına bağlı olduğunu düşünmüş görünüyorlar. Mısır'da kedi, ibis ve diğer yaratıkların birçok mumyası bulundu, bunlar bazı Mısırlılar tarafından kutsal kabul edildi. Aslında, en azından bir dönem boyunca ruhun göçüne inandılar..
İbranice İncil'de özel olarak mumyalama olarak adlandırılan sadece iki kişi kayıt eder ve bunların ikisi de Mısır'da gerçekleşmiştir. Yakup peygamber orada öldü ve Yusuf un babasının ölümüyle ilgili üzüntü ifadesini aktardıktan sonra, ilham edilmiş Kayıt şöyle der: “Bundan sonra Yusuf, hizmetkarlarına, doktorlara babasını mumyalamalarını emretti. Böylece doktorlar İsrail'i mumyaladılar ve onun için tam kırk gün sürdüler, çünkü bu çok günleri geleneksel olarak mumyalamaya ayırdılar ve Mısırlılar yetmiş gün onun için gözyaşı dökmeye devam ettiler." ( Yaratılış 50:2, 3 )

Kitabin dili hakkinda epeyce tartismali bilgiler verilmis. Yuzlerce incil varken Iznik konsilinde cogu atilmis ve yasaklanmis. Okuna yazma oraninin cokcok dusuk oldugu devirlerde, bazi merakli yazarlar ellerine gecen eski elyazmasi kitaplardaki gerceklikleri cok tartismali metinleri kaynak olarak kullanip, bir de bunlara eklemeler yapmislardir. Daha dogru oldugu tahmin edilen "yasaklanmis incil", kumran tomarlarinda bir kismi ortaya cikan ve iclerinden bazilari da israilde sergilenen belgelerdir.