Yeryüzünde bir millet olarak, bir topluluk olarak, vazife görecek bir seviyeye getirilmemiz için uğraşılıyor. Yani, artık, üç beş kişi olarak değil, milyonlarca insan, bir vazife için hazırlanıyor. Her bir kişi, insanlığın selameti bakımından, insanlığın, daha yüksek bir realiteye geçişi bakımından, bir hizmet eri gibi yetiştiriliyor ve yetiştirilecektir.
Bu bakımdan, bizim, diğer memleketlere göre, biraz daha ezilme, biraz daha sarsılma, hatta, biraz daha ıstırap çekme ihtimalimiz fazladır. Zaten, biz bunu görüyoruz, yani, o kadar tatlı bir meyille bu ıstırabın içine girip çıkıyor, öyle dalgalar çiziyor, iniş ve çıkışlarla buna öyle büyük bir uyum gösterebiliyoruz ki, bu da çok büyük bir haslettir. Yani, bir çok ıstıraba büyük uyum ve sabır gösterebilecek olgunlukta olan bir milletiz.
Başka toplumlar bizim gösterebileceğimiz sabrı ve esnekliği, uyum sağlama niteliğini kesinlikle gösteremezler. Büyük çılgınlıklar içerisine düşerler ve isyan ederler. Kendimizi geliştirmemiz gereken çok büyük meselelerimiz var. Boşa geçirecek zamanımız yok. O medya; Kendilerine benzeyen insanları etraflarına çekebilmek için, laf kalabalığından başka bir şey yapmayan birtakım gruplar halinde memleketin başına tebelleş olmuş insanlardır.
Bunların da cevabı, yine sizler tarafından verilecektir.

ÜLKEMİZ YA UYANACAKSIN YA UYANDIRILACAKSIN UYARI ATIŞLARI ALTINDADIR

Ülkemiz, ruhi ve beşeri tesirlerin yaratmış oldukları tahribattan dolayı sallantı halinde bulunmaktadır. Hepimiz ''peşin hükümle'' dirençler üretmekteyiz. Her ne olursa olsun direnç üretmeyi, farkına dahi varmadan meydana getirmiş olduğumuz davranış biçimlerine dönüştürerek, kendi bünyelerimizde tahribat meydana getirdiğimizi, kendi kendimize zarar verdiğimizi bilmemiz gerekir.
Ülkemizde, gerçek vazifelilerin, gerçek vazifelerini hissetmeye başladıkları andan itibaren, insanlarımız arasındaki iletişimin son derece düzgün bir seviye ifade ettiğini görebileceğiz. Ama bu vazifeliler gayet sınırlı durumdadırlar.
Olumlu dengelerin kurulmasının acilen bir düzen içine girmesi gerekmektedir. Cehit noksanlığı ve durağanlık sürüp geliyor.. Kendi ışığımızı kendimiz güçlendirmek zorundayız.
Toplum olarak, camia olarak, birbirimize çok yakın olma devresi içindeyiz...Olayları göğüslemek için, tek vücut halinde olma gereğini unutmayalım..
UYANMAK ZORUNDAYIZ......
Bizi ipnoza sokan etkilerden kurtulmak mecburiyetindeyiz...
Kendimizin ne olduğunu hatırlamalıyız.....
Bu bocalama devresinde, kendimizde meydana gelen değişikliklerin farkına varmalıyız ki, olayları daha kolay atlatabilelim... Bu devrenin ihtiyacı, tamamen BİLGİ ve UYGULAMASI'na yöneliktir..
Mucize, bilginin kendisidir....
Mukadder vazifesine son hızla hazırlanmakta olan ülkemiz, içinde çalkandığı olayların baskısı altında, ''Ya uyanacaksın, Ya uyandırılacaksın!'' uyarı atışları altında, iyice teşevvüşe girmiş durumdadır.. Nasıl girmesin ki?...
Uyanmanın istenmemesi karşısında, ''uyandırmak'' isteğinde olanların başvurdukları yöntemler, çok eminim ki giderek, daha da etkili hale gelecektir.