Caan, Bir Çeşit Yılan Olup Bu Hususta Kur’an-ı Kerîm’de Yüce Allah Şöyle Buyurmuştur:

“Felemmâ Raâhâ Tehtezzü Ke Ennehâ Cânnün Vellâ Müdbirâ...”

Yani: “Mûsâ Onu Yılan Gibi Deprenir Görünce, Dönüp Arkasına Bakmadan Kaçtı...”

[Neml Sûresi, 10]

Görüldüğü Üzere Bu Âyette Yılan İçin Caan Deyimi Geçmektedir.

İbn Abbâs Radiyallâhû Anhüma Diyor ki; Mûsâ Aleyhisselâm’ın Asâsı Sarı Yılan idi. At Yelesi Gibi Yelesi Vardı. Kur’an-ı Kerîm’de Mûsâ Aleyhisselâm’ın Asâsının Sü’ban Olduğu Bildirilmektedir ki, Bunun Ejderhâ Denilen En Uzun ve En Büyük Yılan Cinsi Olduğu Bilinmektedir. Nitekim Bu Hususta da Yine Kur’an-ı Kerîm’de Şöyle Buyurulmaktadır:

“Fe İzâ Hiye Sü’bânün Mübîn...”

Yani: “O Ânda Hemen Büyük Bir Yılan Oluverdi...”

Mûsâ Aleyhisselâm Asâyı Yere Bırakıverince Hemen Caan Denilen Yılan Oldu. Daha Sonra Sü’ban, Yani Ejderhâ Oluverdi.

Yüce Allah Celle Celâlühû, Mûsâ Aleyhisselâm’ın Asâsını Üç Ayrı Şekilde Anlattı. Bunlar:

1. Hayye,

2. Caan,

3. Su’ban.

Asâ, İlk Görünüşte Hayye (Herhângi Bir Yılan) Gibidir. Hareket Ettiği İçin Caan Gibidir. Önüne Geleni Yuttuğu İçin Sü’ban (Ejderhâ) Gibidir.

Ferkadüs Seci Diyor ki; Mûsâ Aleyhisselâm’ın Asâsından Meydana Gelen Yılanın Başı ile Kuyruğu Arasındaki Uzunluk Kırk Kol Boyu (Yaklaşık Otuz Metre) Uzunluğunda idi.

İbn Abbâs ve Süddî’nin Bildirdiğine Göre Mûsâ Aleyhisselâm Emir Üzerine Asâsını Yere Bıraktı. O Ânda Asâ Bir Sarı Yılan Oldu. O Kadar Korkunç Bir Hâle Geldi ki, Kuyruğunun Üzerine Doğrulunca Fir’avnın Sarayının Dış İhata Duvarının Üzerine Kadar Başı Uzadı. O Sırada Fir’avn, Korkusundan Sarayı Bırakıp Kaçtı. O Gün Dört Yüz Defa Acıkmış Gibi Yaparak Halka Hücûm Eder Gibi Göründü. İnsanlar Feryâd Figân Her Tarafa Kaçıştılar. Bir Kısmı Korkudan, Bir Kısmı Ezilmekten ve Daha Başka Sebeplerden Olmak Üzere İlk Gün Yirmi Beş Bin Kadar Mısırlı Öldü.

Mûsâ Aleyhisselâm’ın Asâsı Mûsâ Aleyhisselâm’a Normal Yılan, Sihirbazlara Caan (Çok Kıvrak ve Hareketli), Fir’avna ise Ejderhâ Olarak Görünürdü.

Mûsâ Aleyhisselâm Asâsının Üzerine Su ve Gıda İhtiyacını Yükler ve Gideceği Yere Birlikte Giderdi. Nitekim Kur’an-ı Kerîm’de Yüce Allah Bu Hususu Şöyle Açıklamaktadır:

“ve Liye Fîhâ Meâribün Uhrâ...”

Yani: “Benim Ona Başkaca İhtiyaçlarım da Vardır...”

[Tâhâ Sûresi, 18]

Mûsâ Aleyhisselâm’ın Asâsıyla Konuştuğu da Rivâyet Edilmektedir. Hattâ Acıktığı Zaman Asâsını Yere Kor, Orada Yiyecek Meydana Gelir, Şırıl-Şırıl Su Akar. Kendi Kendine Gider, Koyunları Geri Çevirir. Her Türlü Haşere ve Yırtıcılara Karşı Koruma Görevi Yapar, Düşmanları ile Mücadeleye Girişir ve Onları Alt Ederdi.

Geceleri Kendisine Işık Gerektiğinde Asâyı Bir Ağaca Vurur, Oradan Çıkan Nûr (Işık) Çevresini Aydınlatırdı. Asâda Bulunan Budağın Bu Işık Verme İşini Gördüğü Ayrıca Rivâyet Edilmektedir. Mûsâ Aleyhisselâm’ın Canı Meyve İstediği Zaman Asâsını Yere Dikip Hemen Meyveye Dönüştüğü de Gelen Rivâyetler Arasındadır.

Mûsâ Aleyhisselâm’ın Asâsının Cennette Bulunan Mersin Ağacından Olduğu, Âdem Aleyhisselâm ile Birlikte Dünyâya Geldiği İbn Abbâs Radiyallâhû Anhüma’nın Rivâyetleri Arasında Yer Almaktadır.

Cüce İdrâkliler, Anlatılanlar Üzerinde Düşünmek ve Gücü Sonsuz Olan Allahû Teâlâ Hazretlerinin Büyüklüğüne ve Sanatına Hayranlık Yerine, İnkâr Yolunu Seçerler. Çünkü Bu, Daha Kolaydır.

[Hayatül Hayevan]