insan kendine benzeyeni mi yoksa kendisini tamamlayanla mı yaşamak ister?

Farklı olanı isterse niye kendine benzetmeye çalışır?

Kendine benzeyen ile nasıl gelişir? Birbirine olan katkısı nedir?

Genelde zıt karakterli insanlar birbiriyle iyi anlașır ama zamanla bu durum bu iki kiși arasında değișir çok konușan az konușmaya az konușan çok konușmaya bașlayabilir mesela ama bu iki zıt kiși bir süre sonra karșısındaki kiși kendine benzesin ister değiștirmeye çalıșır

Farklı olani ister. Egolarını tatmin etmek için kendine benzetmeye çalışır, kendine benzeyince de olan ilgisini kaybetmiş olur zaten tercinini kendinden farklı olduğu için yapmısti

bence tam olarak öyle değil..Insan konfor alanını tercih eder , yani farklı olana adapte olmaya çalışıp, bilmediği iyi şeylerdense , bildiği ama daha az iyi olan şeyleri tercih eder..Yeni olan risk ihtiva eder, bilinenlerde sürpriz yoktur

bilinmeyeni merakla meyleder öğrendikten sonraysa merak gider ego devreye girer

Insan kendine benzeyeni hayatında bir ihtimal arkadaş olarak ister ama zıt karakter her zaman cazip gelir.Onu kendi istediği sekle sokmaya uğraşır.Hazirda olan eldedir zaten.Ona emek harcamaz fakat zıt karakterle uğraşmak kendini yormak nedense hoşuna gider.

insan neden eksik olsun ki? Eksik tamamlamak da nedir? Kendine benzeyene neden ilgi duyar çünkü paylaşımlar çoğalır. Farklılıklar da olmalı ama taban tabana zıtlık değil.

Farklılık çekim yaratıyor ama bir müddet sonra itici olabiliyor. İnsanlar birlikteliği (her anlamda arkadaşlık, aşk, evlilik vs) sürdürmek istiyorsa birbirlerine saygı göstermek farklı oluşu kabul etmek zorunda yoksa cehennemi yaşarlar karşılıklı...

Tamamlayan deyince
"eksik olduğumuzu" kabul etmiş oluruz.

Eksik değilde bir bütünün değişik yarısı kilit ve anahtar gibi düşündüm Tek başına ikiside işe yaramaz ama eksiksizdir