Haberi muhtemelen gördünüz. 13 yaşındaki bir cocuk 13 yaşındaki ikiz kardeşleri öldürmeye kalkışıyor. Sebebi de bilgisayar oyununda yönettiği karakteri öldürmüş olmaları. Kardeşlerden birini vahşetle öldürüyor diğeri yaralı olarak kaçıyor. Suçları sadece oyun sırasında karakteri öldürmüş olmak .. :'(

Cinayeti işleyen çocuk ( katıl demeye dilim varmıyor) sonrasında kendini asıyor ama ip koptuğu için kurtuluyor.

Alemler karışıyor çocuklarımızın kafasında. Sanal dünya ile gerçek dünya karışıyor. Sanalım intikam hırsı içlerinde büyüyüp reelde yerini aliyor Salgından daha tehlikeli bu. Afetlerden daha tehlikeli..

Istatistiklere göre ;
İntihar düşüncesi, ekran zamanı günde 1 saat civarında olan ergenlerde %28 iken, ekran zamanı 5 saat ve üzerinde olan ergenlerde bu oran %58’e çıkıyor. Haftada en az 6 saatini sosyal medyada geçiren 8. Sınıf öğrencilerinde mutsuzluk oranı %47 daha fazla. Bu süre 10 saat olunca bundan %56 daha fazla oluyor . Cinayet düşüncesi kısmen intihar düşüncesinden düşük ama zaten reelde biraraya gelemedikleri icin o da.

Kanunlarda suç işlemiş çocuk diye geçmez. Suça yöneltilmiş çocuk ifadesi vardir. Zira 13 yaşındaki bir çocuk ancak yönlendirilebilir.

Çocuklarımızı biz sürükluyoruz mutsuzluğa intihara ve hatta suça.. Onlarla zaman geçirmektense sanal dünyaya bırakıyoruz. Dışarı çıkmasın gözümüzün önünde olsun aman . Tamam olsun da gözümüzün önünde dijital tsunamiye kaptıriyoruz onlari.

Ne dersiniz nasil kurtaracağız
neslimizi ?

Her şey alt üst bu yeni bisey degil 3 yaşın daki çocuğun eline verilen tablet aman yeterki susun yeterki beni rahat bıraksın

Suçlu çocuk yok suçlu ebeviyenler var

Evet eve kapalı kalmis olabilir netten den uzak duramiyor da olabilirler ama belli ölçü belli bi zaman da

Sadece anne baba olmak değil, çocuklara ulaşmak için kendimizi de çok geliştirmek gerekiyor.Bazen gözlemliyorum kuru disiplinle çocukları idare etme peşindeler.Ellerinden kayıp gidiyorlar farkına varmadan..Salgın için başlatılan seferberlik çocuk yetiştirme konusunda da başlatılmalı..

Ben burada aileleri suçluyorum.. çocuk ne yapıyor, ne izliyor,paylaşımcı mı,agresif mi ? Bilgisayarın iyi yönlerini öğretmedikçe böyle sonuçlar da oluyor..çok üzücü..

Hep söylüyorum hep eleştirliyorum tekrar eleştirileyım. Doktor , avukat, akademisyen... ne olduğu onemli degil ebevynlerının. Tabıkı mantıken düzgün ya da ideal yetıstırılmıs çocuklar bekliyoruz bu insanlardan . Ama malesef boyle degil. Bugun hakimlerin savcıların çocuklarının binlerce sucu olduğunu da goruyoruz hem de erişkin, aklı kesen yaslarda. Bugun psikiyatrist çocuklarının saplantili oldugunu da goruyoruz ve birçok turevı... sorun bence şu,bu olmak , karıyerlı olmak ya da olmamak degil. Sorun anne-baba olabilecek donanımda olmayan insanların soyun devamlılıgı ya da toplumsal baskı vb şeylerle dünyaya canlı getirip insan yetiştirmelerı ele tablet verip ellerine yüzlerine bulastırmaları.

Deren Bengi Maneviyat eksikliği, çocuklara da usulünce verilmesi, yönlendirme önemli.Mutlaka çocuklara diyalou eksik etmemeli, ailede tüm kararlara katılmaları sağlanmalı.Demokratik ortam oluşturulmalı.

Çok üzüldüm çok biliyor musunuz bizden ögrendiler bunları cocuklar.bizden gördüler sanalda zaman öldürmeyi,iletişimsizligi..ne görüyorlarsa onu yapıyorlar.işe önce kendimizi temizlemekten başlamalıyız sanırım.

Aileler çocukları başıboş bırakıyor lar ilgi alaka kalmadı vakit geçirsin diye veriyorlar eline küçük yaştan telefon bilgisayar alışıyorlar dünyaları orası oluyor. Hayatı oraya göre yaşamaya başlıyorlar. Gerçek dünyadan yaşantılardan, tarihten haberleri olmuyor. Sonuçlar buna benzer kötü oluyor.
Ilgisizlik çocukları başka arayışlara itiyor. Dünya da en güzel şey kitap okumaktır çocukları küçük yaştan alıştırıp ilgilerini bu yöne çekmeliyiz. Mecbur kalmadıkça sanal aleme girmemeliler.

Bu olaydaki çocuklar bir akrabanın aynı apartmandaki komşusu çocukların doğduklarından beri beraber büyüdüklerini söylüyorlar telefon oyunu deyip geçmemek gerekli işte böyle kardeş gibi büyüyen bir çocuğu öldürmeye götürecek kadar tehlikeli olabiliyor

Devlet bir an önce tüm öğrencilere sosyal, kültürel, sanatsal ve sportif aktivite imkanı sunmalıdır. Bu imkanlar en küçük ilçelere kadar götürülmelidir ki çocuklar ekrankolik olmasın.