İki genç balık yüzmekteyken kendilerinin tersi yönde giden bir yaşlı balıkla karşılaşırlar. Yaşlı balık onlara selam verip
“Selam gençler su nasıl?” der.

İki genç balık biraz daha yüzmeye devam eder ve bir süre sonra genç balıklardan biri diğerine

“Su dediği ne ki?” diye sorar.

David Foster Wallace’dan aktarılan bu kısa hikaye ve hikayenin açıklamasında ortaya konulan şekliyle bazen her yanımızı sarmış en açık gerçekler, görülmesi ve tartışılması en zor olanlardır.

Bizlere uyarlayacak olursak kültürün, adaletin, hoşgörünün ve benzeri kavramların aslında yaşamımız için gerekli olan ortamı oluşturduğunun pek farkında değiliz, hatta çoğumuz bunların ne olduğunu bile merak etmiyoruz. Merak ettigimiz şeyler bize faydası olan şeyler çünkü. Ama sisteme oyle adapte olmuşuz ki faydayi para ile eşdeğer tutuyoruz. Eger ucunda bir maddi lazanc yoksa öğrenmeye karsi kapalıyız sanki. Oysa bir günü diger gününe eş olan ziyandadır kültürü ile yetistirildik hepimiz.

Siz ne dersiniz? Para kazandirmayan bilgi faydasiz midir ?

Bilgi her zaman faydalıdır. Kötü bilgiyi bile bilmek insana ileri ki yaşamın da önlem alma olarak geri döner. Yani aslında “para bilgidir, ancak bilgi her zaman para değildir...”

Televole kültürü.Cabaya degil sonuca deger vermek.Sonuctan kasıt para.Para ediyorsa başaridir;etmiyorsa kaybedensin.Zor zamanlar insan icin.