Tüketim üzerinden yürüyen bir sistemin içinde yaşıyoruz. Var olan her türlü değeri pazarlama unsuru haline getiren ve güzel kılıfların içine boş kavramlar dolduran bir sistem. Kıyıda köşede pazarlanmamış hiçbir şey bırakmamaya and içmiş bir sistem, zehirli bir sistem. Bu cümlelerle başlayan çok yazılar okuduk, çok içerikler tükettik. Sorun odaklı içerikler. Asla çözüm sunmayan içerikler. İnsanlığa hizmet maskesi ile, iyilik maskesi ile kamufle olmuş sinsi bir kötülük. Kıyıda unutulduğu farkedilerek pazarlama unsuru haline getirilmiş olan spiritualism, en basit tabiri ile maneviyatımız, inanma güdümüz, hayal etme yetimiz bu zehirden payını alıyor elbette. Sistem diyor ki “izin verdiğim kadar hayal et, izin verdiğim kadar inan, izin verdiğim kadar bil” hayatı mı anlamak istiyorsun? Mensubu olduğun evreni mi anlamak istiyorsun? “Benim izin verdiğim kadarını bil yeter. Ben sana anlatırım, sen düşünme!” Spiritüel danışman diye ilim bilmez, dil bilmez, yordam bilmez bir kaç kanaat önderi seçeyim sizin verdiğiniz paralarla tatile gitsinler. Komplo teorileriyle oyalasınlar ki sizi başka şeyler düşünmeye vaktiniz olmasın. Profilini paylaştığım kadın sadece bir örnek. Üzülerek insanları nasıl zehirlediğine şahitlik ettiğim bir örnek. Kitaplar yazmış sistem tarafından “onaylanmış” tescilli bir örnek. Kendince dalında bir “kanaat önderi.” Kitlelere maneviyatı, Ruh’u anlatmak için seçilmiş bir kötülük. Bizler bu gezegene varoluşu anlatmaya geldik, var olduğumuz sürece zehirinizi saçmanıza izin vermeyeceğiz..

Kaptırmış gidiyorlar... Sabah işe, akşam eve... Sabah işe, akşam eve... Para kazanıyorlar, evler arabalar alıyorlar, gezip eğleniyorlar, çalışıyorlar, uyuyorlar, uyanıyorlar... Yiyorlar, içiyorlar, evleniyorlar, çoğalıyorlar... Fakat yaratılış amaçlarını tamamen unutmuşlar. Anlamsız ve amaçsız bir hayat sürüyorlar... Yaşamlarını "beslenme-barınma-üreme" ekseninde sürdürüyorlar. İyi de hayvanlar da böyle yaşıyorlar?