Bir âbid Hızır aleyhisselam’ın vasfını işitir ve ona muhabbet besleyip gece gündüz Hazret-i Hızır’ın görüşme ve sohbetini temennî eder. Lâkin “Hızır” ismini ilk işittiği zaman, “o şu şekilde olmalı” diye hayalinde bir şekil tasavvur eder.

Bir gün tenhâ bir yerde Hazret-i Hızır kendi cismâni görüntüsüyle o kişiye görünür ve: “İşte görmeyi temennî ve arzu ettiğin Hızır benim!” buyurur.
Adam hemen Hazret-i Hızır’ın sûretine bakıp kalbinde tasavvur ettiği şekilde olmadığını görür ve ona: “Sen Hızır değilsin!” der. Hızır aleyhisselam: “Niçin ben Hızır değilim?” diye sorar. Adam: “Benim tasavvur ve mevhûmum olan Hızır bu sûrette değildir.” diye cevap verir. Bunun üzerine Hazret-i Hızır: “Öyleyse sen beni değil, ancak kendi tasavvur ve mevhûmunu seviyorsun.” der ve kaybolur.


》 Sevdiklerimizi zihnimizdeki soyut veya somut bir kalıba göre mi seviyoruz, yoksa oldukları gibi mi seviyoruz?

Ruhu güzel insanın şeklinin şemalinin hiç önemi olmuyor ve o ruhu görmek bana o ruhu gösteren Rabbime şükürler olsun

Yavv. "Hikmetli sözler söyleyen bilge adam" konusunda bile fiziksel imaj önemli.
.
Bir sözü "sokaktaki siradan vatandaş" imajlı biri söylese o kadar hikmet aramiyoruz.

Ama "meşhur yazar" veya "mubarek hocaefendi" imajli biri dediğinde akan sular duruyor bazen.

Ve yine. Bazen "profesör" imaji bizi asıl etkileyen.
.
Bazen "batılı" olması.
.
Geçen gün bir arkadaş bir bilim merkezinden bahsetti. Eger "California Bilim Enstitusu" dese herkes ciddiye alacakti.
Ama "Kayseri bilim merkezi" diye başlayınca söze, bi sürü dalga gecen oldu. Konuyu sabote eden. Ciddiye almayan.

Fiziksel boyuttaki imaj, algı öyle güçlü ki. Maalesef bizi asıl etkileyen. Şuuraltı düzeyde etkileyen bu tip algılar..

Güzel paylaşım için teşekkürler.

teşekkürler

Ellerine sağlık mübarek

Allah razi olsun paylasim icin

Bir de ben Hızırım diye kadınları kandıran adam aklıma geldi

devamıyokmu bugüzel olayın teşekkür ederim