Yıllar boyunca insanlar çok karmaşık bir hikayeler ağı kurmuştur. Bu ağ içinde ki kurgular sadece yaşamakla kalmaz, ciddi miktar*da gücü de elinde toplar. İnsanların bu tür ağlar aracılığıyla oluşturdu*ğu şeylere akademik ortamlarda “kurgu”, “toplumsal inşa” veya “hayali gerçeklik” denmektedir.

Hayali gerçeklik bir yalan değildir. Yalandan farklı olarak, hayali gerçeklik, varlığı söylenti haline gelmiş herkesin inandığı bir şeydir ve bu ortak inanç sürdüğü sürece hayali gerçeklik dünyada belli bir güce sahiptir.

Ben "nehrin kenarında bir aslan var" dediğimde orada bir aslanın olmadığını gayet iyi biliyorsam yalan söylüyor olurum. Öte yandan ben "nehrin kenarında aslan var" dediğimde siz nehrin kenarına gitmemiş ve nehri bilmiyorsanız aslanın varlığını kabullenirsiniz.

Yalanlar oldukça basittir; yeşil may*munlar ve şempanzeler yalan söyleyebilir. Örneğin bir yeşil maymunun ortada aslan falan yokken, “Dikkat et! Aslan!” dediği gözlenmiştir. Bu tür bir uyarı doğal olarak, muz bulmuş diğer maymunun korkup kaçma*sına neden olurken, yalancının muzu tek başına yiyebilmesini sağlar.

Stadel mağarasındaki heykeltıraş, aslan-insan formundaki ko*ruyucu ruha gerçekten inanmış olabilir. Bazı büyücüler şarlatandır, an*cak çoğunluğu tanrıların ve şeytanların varlığına sahiden inanırlar.

Bir tarafta nehirlerin, aslanların ve ağaçların nesnel gerçekliği; öte yanda tanrıların, milletlerin hayali gerçekliği. Zaman geç*tikçe hayali gerçeklik daha da güçlendi; öyle ki bugün nehirlerin, aslan*ların ve ağaçların yaşamı hayali varlıklar olan tanrılar, hayali gerçekliği ortaya atan kişilerce dünyayı hakimiyeti altına aldılar..

Bazı seçmenlerin yaşadığı gibi

Teşekkürler.