Bir zamanlar Yusuf, babasına (Ya'kub'a) demişti ki: Babacığım! Ben (rüyamda) on bir yıldızla güneşi ve ayı gördüm; onları bana secde ederlerken gördüm.’ Yusuf suresi 4

Hz. Yusuf’un rüyasında 11 yıldız, güneş ve ay’ı görmesi şu gerçeği ortaya çıkarıyor; yani Hz Yusuf’un yaşadığı dönemde, güneş sistemimizde on bir gezegen vardı.

Hz. Yusuf yaklaşık olarak günümüzden 4000 yıl önce yaşamıştır. Yani MÖ 2000 yılları Hz. Yusuf’un dönemine denk gelir.

Hz. Yusuf’tan yaklaşık 1500 ile 2000 yıl önce yani günümüzden yaklaşık 6000 yıl önce, büyük bir medeniyet olan Sümerler devrindeki antik kabartmalarda da on bir yıldıza (gezegene) rastlarız. Sümerler, astronomi de zamanının en ileri toplumlarından idi.

Sümer kabartmalarında görülen on bir gezegenin Sümerler döneminde dördü, günümüzde ise (gezegen statüsünden çıkarılan Plütonu da sayarsak) iki tanesi kayıptır. Peki bu gezegenler nasıl kayboldu ya da yok oldu?

Eskiden bende güneş sistemine inanırdım aynı se"be halkı gibi. Ama artık inanmıyorum Güneş sistemi yalandır gerçek Arz sistemidir.

Sümerler döneminde var olan kayıp iki gezegenin daha sonraki dönemlerde astronomlar tarafından gözlenip gözlenmediği belirsizdir ancak Mayaların takviminin başlangıcı Sümerler dönemine rastlamaktadır. Yani Sümerlerin zamanında güneş sistemimiz galaksimizin merkezindeki karadeliğin yakınından geçmiştir.

Plüton cüce gezegen sınıfına alınınca aslında kayıp dokuzuncu gezegen aranıyordu. Hawaii’deki Subaru teleskopunu bu işe ayırdılar.Son 86 yılda defalarca 9. gezegen bulundu iddiası ortaya atıldı. Ama bulundu denılebilecek bir tek gezegen var oda Kuiper Kuşağı’ndaki asteroitlerin yörüngesini açıklıyor ve Planet ıx diye anılıyor sanırım. Bilim adamlarına göre ; asteroitlerin dengesini bozan tek şey dokuzuncu gezegen olamaz. bunun için Güneş’e kayıp gezegenden çok daha uzak olan 10 ve 11. gezegenleri de hesaba katmak lazım. Ancak üç gezegenin toplu etkisi asteroitleri bu kadar şaşırtabilir.

Sümerler ise kayıp gezegenın marduk olduguna ınanırlar. Marduk, Mezopotamya'nın sonraki dönemlerinde bilinen tanrıların arasındadır. Bir babil tabletine göre

Marduk, ortaya çıktığı anda

Umunpauddu’dur

İki saat (?) yükseldiğinde Sagmigar olur

Meridyen geçişini yaparken de

Nibiru’dur... bi başka babşl kayıtına göre de

Büyük gezegen

Ortaya çıkışında koyu kırmızı

Göğü yarıdan böler

Ve Nibiru olarak durur.

Aynı tablet kayıtlarında , Nibiru, yani ‘ortadan geçen’ ya da ‘ortayı ele geçiren’ unvanına sahip gök cisminin izleyeceği yol tarif ediliyor ...

Jüpiter’in durağından

Gezegen batıya doğru geçer

Bir süre güven içinde yaşayış olacaktır

Diyara yavaşça huzur çöker

Jüpiter’in durağından başlayarak

Gezegenin parlaklığı artmaya başlar

Ve Yengeç burcunda Nibiru haline gelecektir.

Hatırlarsanıuz maya takvımınde de marduk ( nıburu) dan bahseder. Ve yine buyuk koyu kırmızı gezegen olarak bahsedilir.

Milattan önce 3000 yıllarında başlayan Maya takvimi 21 Aralık 2012'de bitmiştir. Mayaların halkının neredeyse geneli M.S. 250 yıllarında aniden kaybolmuşlardır. Bu tarihlere rastlayan M.S. 250 yıllarında Ashabı Kehf de bir zaman mağarasında sırra kadem basmıştır. M.Ö 200 ile M.S yaklaşık 300. yılları arasında astronomi ilmi durgunluk çağına girmiş, kadim zamanlarda var olan 11 yıldız unutulmuş, zamanımızdan 230 yıl öncesine kadar 6 gezegenin varlığı bilinmiştir. 1781 yılında Uranüs yeniden keşfedilmiş güneş sistemindeki gezegen sayısı 7 ye çıkmıştır. Neptün 1846 da, Plüton ise 1930 da keşfedilmiş, daha sonra Plüton çok küçük olduğu için gezegen statüsünden çıkarılmıştır. Sümerlerin son zamanlarında kaybolan gezegenler kabartmalarda çıkarılmış 7 gezegen resmedilmiştir.

Dünyamız Güneş'e olan mesafesinde her 100 yılda bir 10 metre uzaklaşmaktadır. Dünyamız 4,5 milyar yıl önce güneşe daha yakındı. Zamanla Güneş'le Dünyamız arasındaki mesafe açıldıkça Dünyamız yaşanılabilir hale geldi. Uydumuz olan Ay dahi Dünyadan her yıl yaklaşık 4 cm uzaklaşmaktadır. Buna göre Güneş Sisteminin diğer gezegenleri de aynı hal içerisindedir evren genişledikçe her biri Güneşten uzaklaşmaktadır.

Eski mitlere göre üzerinde yaşadığımız dünya gezegeni güneşe dünya yörüngesinden daha farklı bir yörüngede bulunan TİAMAT isimli gezegenin marduk (niburu) gezegenine ait uydulardan birinin çarpması sonucu dünyanın oluştuğu Timatın dünyadan üç kat daha büyük olduğu ve bu çarpışma sonucu küçük olan dünyanın bu günki yörüngesine oturduğu belirtiliyor

Tiamatın parçalarının ise, bugünki göktaşı kuşağını oluşturduğu belirtilir

Aslında kuranda geçen ve yahudilerin Peygambere özellikle üstüne basarak sormuş oldukları Zülkarneyn olayını müteşabihlikten çıkara bilirsek bu 11 gezegenin akibeti dahada netleşecektir

Yecuc, ve mecüc, bu niburu gezegeninde ise güneş sistemine girdiğinde dünyaya saldıra bileceği yönünde olasılıklarda var

Yine bu konu anunaki oriyon anlat onların da da yer buluyor sümer tabletlerinde

Kuranda şi'ra yıldızı yani sirüs yıldızı not olarak geçilmiş bunlardaki bağlantı daha açıklığa kavuşmamıştır

Kur’anda güneşin istikrar bulacağı yer doğru gitmekte olduğu beleitilmektedir. Bilim de güneşin Apex ismi verilen bölgeye doğru saniyede 17 kilometre hızla gitmekte olduğunu bulmuştur. Bu galaksi etrafındaki dönmesinin aksine doğrusal bir harekettir.( Galaksi etrafında dönme hareketi ile birlikte gözlendiğinde spiral bir görüntü verir. Güneşle birlikte gezegenler ve ay da bu hareketi yaptıklarından, ayın yörüngesinin urcunul kadim olduğu belirtilerek buna işaret edilmiştir. Güneşimiz bir karadelikten (Şira= Sirius) diğerine doğru gitmektedir. Kayıp gezegenler bilimin Sirius yıldız sisteminde tespit ettiği karadeliğin olay ufkuna yakın geçmişlerse, burada karadeliği tekilliğine kapılmış olabilirler. Doğrusunu Allah (cc) bilir.

Yorumları okuyunca beynim yandı

SÜMER'DE "IGIGI" MODERN ÇAĞ'DA "ANGEL"
Sümer tabletlerini okuyanlar açısından ortaya çıkan bir kavram vardır. IGIGI ya da IGIGU... Bu bir takım tanrılar grubu olarak tanımlanır. Bu sözcük etimolojik olarak İngilizce ve Hint-Avrupa kökenli dillerdeki "Angel" yani "melek" sözcüğünün kökenidir. "Angel" yine "İncil" sözcüğü ile aynı olup "müjde" anlamına da gelmektedir.