Zübâb bin Hâris radıyallâhü anh şöyle anlatmıştır:

Cahiliye devrinde bir putum vardı, ona tapardım. Bir de cinnî bir dostum vardı ve bana Araplar arasında her ne olmuşsa gelip haber verirdi. Bir gün o putun önünde uyurken o dostum olan cin gelerek şöyle seslendi:

“Ey Zübâb! Muhammed (s.a.v.), Allâhü Teâlâ tarafından kendisine indirilen Kitâb ile peygamber olarak gönderildi. Mekke’de insanları hakka davet etmektedir. O, her ne derse doğrudur, onda yalan olmaz.”

Ben o sözlere hayret ederek çıkıp kendi kavmime haber verdim. Bu sırada başka bir kimse de gelip Resûlullah sallallâhü aleyhi ve sellem’in Mekke’de insanları İslâm’a davet ettiğini haber verdi.

Bunun üzerine o putu kırdım ve bir deveye binerek Resûlullâh’ı görmek maksadıyla yola çıktım. Ben ömrümde onun gibi güzel bir insan görmemiştim. Mübarek yüzünden nurlar saçılıyordu. Huzuruna vardım. Bana, “Neden geldin ey Zübâb?” diye suâl ettiler. “Ne buyurursanız yerine getireyim diye geldim.” cevabını verdim. (Bir mucize olarak) bana putu, o cinnîyi ve hâdiselerin olduğu günü haber verdiler. Bunun üzerine ben de şehadet getirip Müslüman oldum. nn