Cinler insan bedenine girer mi?

ÖNCELİKLE ŞUNU AÇIKLAMAK GEREKİR Kİ;

Cinin insanın cesedine girmesi Allah’ın kitabı, Rasulüllah’ın sünneti, sahabeden bazıları ile Müslümanların imamları tarafından kabul edilmiş bir gerçektir. Ümmü Eban, binti Elvazia’dan, o da babasından rivayet ediyor; “Babam, mecnun olan oğlunu veya kız kardeşinin oğlunu Rasulüllah’ın yanına götürdü ve “Ey Allah’ın Rasulü, yanımda oğlum veya kız kardeşimin oğlu var, size dua buyurmanız için getirdim” dedi.

Bir şeyin üzerine binili olarak (deve veya at) elleri de bağlı olduğu halde getirdiler.
Rasulüllah “onu bana iyice yaklaştırın, arkası benden tarafa olsun” buyurdu, dediğini yaptım. Rasulüllah elbisesinin arkasını yukarı kaldırdı ve ona vurmaya başladı. Elini o kadar kaldırıyordu ki, koltuğunun altı gözüküyordu. Bu esnada “çık ey Allah’ın düşmanı” diyordu…
Baktım çocuğun bakışları değişti, düzgün bir şekilde bakıyordu. Sonra Rasulüllah onu önüne oturttu, biraz su ile yüzünü mesh etti ve ona dua etti. Sonra ben ondan daha iyisini görmedim.” (Ahmed, Ebu Davud).

İmam-ı Ahmet’in Müsned’inde Yaleb, Mürre’den rivayet ediyor; “Rasulüllah ile bir seferde idik. Yolda bir çocuk ile oturan bir kadına rastladık. Kadın Peygamberimize, “bu çocuğuma bir bela isabet etti, günde kaç defa oluyor bilmiyorum” dedi. Peygamberimiz “Onu bana ver” buyurdu. Ben de onu Rasulüllah’a verdim.

Çocuğun ağzını açtı ve onun ağzına üç defa nefes etti ve “Ben Allah’ın kulu ve Rasulüyüm, sus ey Allah’ın düşmanı” dedi.
Sonra çocuğu annesine verdi ve biz sefere devam edip gittik. Sonra geri döndüğümüzde kadın üç koyun ile duruyordu. Efendimiz çocuğun durumunu sordu. Kadın, “Seni hak olarak gönderen Allah’a yemin ederim ki çocuğun hiçbir şeyi kalmadı. Şimdi bu koyunları otlatıyor. Koyunların bir tanesini Rasulüllah’a hediye etti. Efendimiz de kabul buyurdular.”
İbni Abbas (r.a.) rivayet ediyor: “Bir kadın oğlu ile Rasulüllah’ın yanına geldi ve “Ya Rasulüllah oğlumda cinlerden rahatsızlık var. Sabah akşam bizi rahatsız ediyor” dedi. Peygamberimiz çocuğu eli ile mesh etti ve ona dua etti. Çocuk kustu ve çocuğun ağzından bir köpek yavrusu çıktı ve kaçıp gitti.” Ata bin Ebiy Rebah’dan mervidir.

“İbni Abbas bana dedi ki, “sana cennetlik bir kadın göstereyim mi?” Bende “Evet” dedim. Şu siyah kadındır. Rasulüllah’a geldi, “Ya Rasulüllah beni sara tutuyor ve açılıyorum, bana dua et.” Rasulüllah “istersen dua edeyim, Allah sana afiyet versin, istersen sabr et karşılığında cenneti kazan” Kadın, “Ben sabrediyorum, dua edin üstüm açılmasın” dedi. Efendimiz dua etti. (Müslim bi şerhi Nevevi) Bu kadının sarası cinlerdendi.
Abdurrahman b. Ebu Leyla’dan o da babasından rivayet ediyor: “Biz Rasulüllah ile beraber oturuyorduk, bir Arabi geldi ve “Ya Rasulüllah benim kardeşim rahatsız” dedi. Efendimiz “rahatsızlığı nedir?” buyurdu. “Cinlendi” dedi.
Efendimiz “git onu bana getir” dedi. Gitti getirdi ve Peygamberimizin elleri arasın?, oturttu. Ben Peygamberimizin şu duayı okuduğunu işittim.
Fatiha, Sûre-i Bakara’nın evvelinden dört ayet, Sûre-i Bakara’nın 163-164. ayetleri, Ayet-el Kürsi, Sûre-i Bakara’nın 285-286. ayetleri, Ali İmran’ın 18. ayeti, Araf Sûresi’nin 54. ayeti, Sûre-i Sarfat’ın 1′den 10′a kadar ayetleri, Sûre-i Haşr’ın sonu, Sûre-i Çin’in ilk üç ayeti, Ihlas, Felak ve Nas. Arabî bir şeyi kalmadı iyileşti” dedi.
(Sünen-i İbni Mace)İmam-ı Eş’ari, ehli sünnet vel cemaat makalelerinde dediler ki, “cin saralının bedenine girer.” Allah’u Teâlâ’nın da ayette buyurduğu gibi; “Faiz yiyenler ancak şeytanın dokunup çarptığı kimsenin kalktığı gibi kalkarlar. ” (Bakara: 275)
Ahmed İbni Hanbel’in oğlu bir gün babasına, bazılarının cinin insan bedenine girdiğini inkâr ettiğini söyledi. Ahmed Ibni Hanbel, “Ey oğlum onlar dillerinin konuştuğunu yalanlıyorlar” dedi.
Taberi tefsirinde, Sûre-i Bakara’nın 275. ayeti için “sara ve cin çarpması” demektedir.
İmam Kurtubî ise saranın cinlerden olduğunu inkâr edip doktorluk olduğunu iddia edenler delidir demektedir.
Tabakalı Ashab-ı İmam-i Ahmed’de olduğu gibi, cin saralı olan kadının dilinden Imam-ı Ahmed’in gönderdiği tehditli habere “baş üstüne Ahmed isterse Irak’ı terk ederiz” dedi. Ahmet Ibni Hanbel’in arkadaşı Ebu Bekr’in nalını ile cariyenin yanına gittiğinde ise ona,”Ben bu cariyeden çıkmıyorum, sana itaat etmiyorum. O İbni Hanbel idi ki, Allah ve Rasulüne itaat ederdi, biz de ona itaat ile emr olunduk” sözü açık bir delildir ki, cin insanın içine girer.

Kuran’da Cinler;

Bunlardan 22’si cinn, 5’i cann, 5’i de cinnet olarak geçmektedir.
“De ki: Cinlerden bir topluluğun dinleyip de söyle söyledikleri bana vahyolunmustur: Gerçekten biz, hârikulâde güzel bir Kur’an dinledik. Doğru yola iletiyor, ona iman ettik. Kimseyi Rabbimize asla ortak koşmayacağız. Hakikat şu ki; Rabbimizin şânı çok yücedir. O, ne eş ne de çocuk edinmiştir. Doğrusu bizim beyinsiz olanımız, Allah hakkında pek aşırı yalanlar uyduruyormus. Halbuki biz, gerek insanlar gerekse cinler Allah hakkında asla yalan söylemezler sanmıştık.
Şu da gerçek ki, insanlardan bazı kimseler, cinlerden bazı kimselere sığınırlardı da, onların taşkınlıklarını arttırırlardı. Onlar da sizin sandığınız gibi, Allah’ın hiç kimseyi tekrar diriltemeyeceğini sanmışlardı.
Doğrusu biz, göğü yokladık, fakat onu sert bekçilerle, alev hüzmeleriyle doldurulmuş bulduk. Halbuki, biz onun bazı kısımlarında dinlemek için oturacak yerler (bulup) oturuyorduk; fakat simdi kim dinlemek isterse, kendisini gözetleyen bir alev huzmesi buluyor. Bilmiyoruz, yeryüzündekilere kötülük mü? murat edildi, yoksa Rableri onlara bir hayır mı diledi? Gerçekten biz, -kimimiz sâlih kişiler, kimimiz ise bunlardan aşağıda olmak üzere- türlü türlü yollar tutmuştuk.
şu gerçeği şüphesiz anladık ki, biz yeryüzünde bulunsak da Allah’ı âciz bırakamayacağız, başka yere kaçmakla da elinden kurtulamayacağız. Doğrusu biz, o hidayeti işitince ona iman ettik.
Kim Rabbine iman ederse, artık ne bir eksikliğe uğratılmasından ne de haksızlık edilmesinden korkar. İçimizde, teslimiyet gösterenler de var, hak yoldan sapanlar da var. Teslimiyet gösteren kimseler, doğru yolu arayanlardır. Hak yoldan sapanlara gelince, onlar cehenneme odun olmuşlardır.” (Cin Süresi 1-15)

“Aldatmak için birbirlerine cazip sözler fısıldayan cin ve insan şeytanlarını her peygambere düşman yaptık.
Bu şeytanlar ahirette inanmayanların kalblerinin o sözlere yönelmesi, ondan hoşnut olması ve kendilerinin işledikleri suçları işlemeleri için böyle yaparlar. Rabbin dileseydi bunu yapamazlardı, sen onları iftiraları ile başbaşa bırak.” (En’am Süresi 112-113)
”Allah hepsini toplayacağı gün, “Ey cin topluluğu! İnsanların çoğunu yoldan çıkardınız” der, insanlardan onlara uymuş olanlar, “Rabbimiz! Bir kısmımız bir kısmımızdan faydalandık ve bize tayin ettiğin sürenin sonuna ulaştık” derler.

“Cehennem, Allah’ın dilemesine bağli olarak, temelli kalacağınız durağınız” der. Doğrusu Rabbin hakimdir, bilendir. Zalimlerin bir kismini, kazandıklarından ötürü diğer bir kısmına böylece musallat ederiz. “Ey cin ve insan topluluğu! Size ayetlerimi anlatan, bugünle karşılaşmamızdan sizi uyaran peygamberler gelmedi mi?” “Kendi hakkımızda şahidiz” derler. Dünya hayatı onları aldattı da inkârcı olduklarına, kendi aleyhlerinde şahidlik ettiler.” (En’am Süresi 128-130)
“Cinleri öz atesten yaratti. O halde, Rabbinizin nimetlerinden hangisini yalanlayabilirsiniz?“(Rahman Suresi 15-16)

“Ey cin ve insan toplulukları! Göklerin ve yerin çerçevesinden çıkıp gitmeye gücünüz yetiyorsa geçin. Ancak büyük bir güçle çıkıp gidebilirsiniz.”(Rahman Süresi 33)”
Sabah gidişi bir aylık mesafe, aksam dönüşü yine bir aylık mesafe olan rüzgârı da Süleyman’a (onun emrine) verdik ve onun için erimiş bakırı kaynağından sel gibi akıttık. Rabbinin izniyle cinlerden bir kısmı, onun önünde çalışırdı. Onlardan kim emrimizden sapsa, ona alevli azabı tattırırdık.
Onlar Süleyman’a kalelerden, heykellerden, havuzlar kadar (geniş) leğenlerden, sabit kazanlardan ne dilerse yaparlardı. Ey Davud ailesi! Şükredin. Kullarımdan şükreden azdır!

Süleyman’ın ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun öldüğünü, ancak değneğini yiyen bir ağaç kurdu gösterdi. (Sonunda yere) yıkılınca anlaşıldı ki cinler ğaybı bilselerdi, o küçük düşürücü azap içinde kalmazlardı.” (Sebe Süresi 12-14)”
Cinn :Isra (88), Kehf (50), Zariyat (56), Rahman (33), Araf (38,179), Neml (17,39), Fussilet (25,29), Ahkaaf (28,29),
Sebe (12,14,41), Cinn (1,5,6), En’am (100,112,128,130)
Cânn : Hicr (27), Rahman (15,39,56,74)
Cinnet : Hûd (119), Secde (13), Saffat (158) 2kez, Nâs (6)

Hadislerde cinler;

Hz. Alkame(r.a.)İbni Mes’ud (ra)’a dedim ki: “Sizden kimse, cin gecesinde Hz. Peygamber (sav)’a refakat etti mi?” “Hayır, dedi, bizden kimse ona refakat etmedi. Ancak bir gece O’nunla (sav) beraberdik. Bir ara onu kaybettik. Kendisini vadilerde ve dağ yollarında aradık. Bulamayınca: “Yoksa uçurulmuş veya kaçırılmış olmasın?” dedik. Böylece, geçirilmesi mümkün en kötü bir gece geçirdik. Sabah olunca, bir de baktık ki Hira tarafından geliyor. Hadis Numarası: 0776 Ravi
“Ey Allah’ın Resulü, biz seni kaybettik, çok aradık ve bulamadık. Bu sebeple geçirilmesi mümkün en fena bir gece geçirdik” dedik. “Bana cinlerin davetçisi geldi Beraber gittik.
Onlara Kur’an-ı Kerim’i okudum” buyurdular. Sonra bizi götürerek cinlerin izlerini, ateşlerinin kalıntılarını bize gösterdi.

Cinler kendisine yiyeceklerini sormuşlar. O da: “Elinize geçen, üzerine Allah’ın ismi zikredilmiş her kemik, olabildiği kadar bol etli olarak sizindir. Her deve ve at mayısı da hayvanlarınızın yemidir” buyurmuşlar.
Sonra Resulullah (sav) bize şu tenbihte bulundu: “Sakın bu iki şeyle (kemik ve kuru hayvan mayısı) abdest bozduktan sonra istinca etmeyin, çünkü onlar (cinni olan) din kardeşlerinizin yiyecekleridir.” Kaynak: Müslim, Salat 150 (450); Tirmizi, Tefsir, Ahkaf, (3254); Ebu Davud, Taharet 42, (85)

çoğu psiklojik diye adlandırılan hastalıkların asıl nedeni bunlardır işte.

aynen doğru.......

Musallata uğrayan çok kimse rüyalarında siyah köpek ve yılan görür.

allah razı olsun kardeşim güzel paylaşım

harika olmus gercekten yurekten tesekkurler

Benim icinden cikamadigim derdim belkide bunlardan olsa gerek. Insallah hocalarimiz bakim yapip derdime care bulacaklar. Allah hepsinden razi olsun.

degerli paylaşım teşekkürler

Allah razı olsun Hocam...

Allah razı olsun