Binlerce senedir söylenenlere bakılırsa insanın geleceği önceden, çok çok önceden bellidir.Gelecek yazılmıştır, kader en küçük detayına kadar tespit edilmiştir ve kişiye o kaderi sadece yaşamak düşer. İnançlarda, dinlerde, dinlerin yorumlarında ve geleneklerde bu hep böyledir. Geleceği, kaderi değiştirmek imkansızdır; değiştirmeye çalışmak ise lüzumsuz...
Kaderini öğrenebilmek için yollar aramış, bir kapıyı bırakıp ötekini çalmış, geleceğinden haberdar olmak istemiştir insanoğlu...Fallar açılmış, sulara bakılmış hatta transa geçip başka alemlerde geldiklerine inanılan varlıklara sorulmuştur gelecek...Ve bazen de yıldızlardan medet umulmuştur...Asırlardan beri, kaderi tecellisini şerhetmeye yarayan bir vasıtadır yıldızlar...
Bu işin erbabının, yani müneccimlerin gözünde insanların hayatında iki önemli an vardır ve her şey kişiyi etkisi altında tutan yıldızın bu anlardaki durumuna bağlıdır: Nuhus zamanı ve kıran zamanı denir buna...Birincisi iyi, ikincisi kötüdür onlara göre. Nuhus anında yıldız en yüksek yerine yerleşmiş, iyiye doğru gidiş başlamıştır kaderde. Artık baht kapıları ardına kadar açılacak ve hiç durmadan yükselecektir insanoğlu...
Kıran zamanı, tam tersidir bunun.Yıldız düşmüş, aşağılarda bir yere inmiş, kader fenalığa meyletmiştir. Mani olmanın yolu yoktur, zira her ayrıntısı önceden yazılı olan istikbal, o yazının dışına asla çıkamaz. ''Kıran girdi'' sözü, buradan gelir...
Birbirine bağlı iki ayrı kaderin aynı anda değiştiği de vakidir. Kaderler beraber yükselir, beraber söner veya istikbal kapıları sadece biri için açılırken öbürünün önünde ardarda kapanır. Nuhus ve kıran zamanları aynı anda karşılıklı olarak yaşanmaktadır... (Murat Bardakçı - Şahbaba kitabından)