“Normalâ€� bir vücuda sahip olma isteği herkeste vardır;bu normallik çoğunlukla bireysel bir kavram olduğundan pek iyi tanımlanamasa bile… Problem bir çok kadının, 90-60-90 ölçülerindeki magazin güzellerine bakarak, kafala*rında “çok yüksekâ€� veya “çok düşükâ€� bir ölçü belirlemele*ridir. Maalesef bir standartlaştırma toplumunda yaşıyoruz. Belirlenen ölçütlere uyulmadığında, hemen marjinaller sı*nıfına atılıp “çirkinâ€�, onaylanmayan kişi olduğumuzu dü*şünüyoruz. “Ölçülereâ€� uymayan genç kız, hiç bir delikanlının dik*katini çekemeyeceğini düşünür; biraz topluca bir kadın ko*casının kendisini rüya gibi bir kadınla aldattığına inanır.Sevilen bir kadın ise biraz tombullaşmaya başlarsa, günün birinde hiç bir zaman ulaşamıyacağı kendi yirmi yaşındaki vücut hatlanna sahip bir genç kız yüzünden terk edileceği kaygısına kapılır. Oysa bu kadınların birçoğu gerçekten “şişmanâ€� değil*lerdir ve yaşamlarında yolunda gitmeyen her şeyden kilo*larım sorumlu tutmaktadırlar. Ne olursa olsun, yapılacak ilk iş, ciddi bir tanı koymaktır. Son yıllarda boya göre Onun ne olması gerekti*ğini söyleyen bir çok hesap tablosu ortaya çıkmıştır. Bazı*ları çok sıkı, bazıları da fazla gevşektir

90-60-90 ölçüleri eskide kaldı.