|
|
LinkBack | Seçenekler | Stil |
#1
|
|||
|
|||
Varlığımı, varlığımla terkedişim..
Hafif karanlıktı odam.. Uyumak değildi isteğim.. Canım çok sıkıldığı için, oradaydım.. Gözlerimi kapadım, her konuşulanı duyuyordum. Gözlerimi açamıyordum.. Ablama seslenmeye çalışıyordum, ama sesim çıkmıyordu. Sadece zihnimden adı geçiyordu. Dilim bunu dışarı vuramıyordu..
Balık suretinde gördüm kendimi. Başımın üzerinde dönmeye başladım. Uzandığım yerden düşmekti tek korkum. Elimle yokladım etrafı.. O sırada uyandım, hızla doğruldum. Ablamın adını yüksek sesle söyledim.. İşte böyle de tuhaf bişey yaşadım (: Bu ne şimdi? Astral seyahat mi?.. |
#2
|
|||
|
|||
Bence değil.
__________________
Kaybettiklerim arasında en çok kendimi özledim, oysa ne güzel gülerdim.. |
#3
|
|||
|
|||
İlginç....
. |
#4
|
|||
|
|||
Karabasan a benziyor!Benzer seyler yasiyordum!
|
#5
|
|||
|
|||
Sayın @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...], konu paylaşımınız için teşekkür ederiz.
__________________
Sözün kıymetini '' Lal'' olandan,
Ekmeğini kıymetini ''Aç '' olandan, Aşkın kıymetini ''Hiç'' olandan öğren.. |
|
|