Menâkib-i Tâcü'l-Evliyâ ve Burhanü'l-Esfiyâ' nın kırk dördüncü menkıbesinde, kısaca bu kıssaya yer verilmektedir. Ebû Hanîfe'nin rûhâniyeti Gavsü'l-âzâm'a şu serzenişte bulunmuştur:

—Ya Sultan! Gavsü'l-âzâm! Sebep nedir ki, benim mezhebimi tercih etmedin de, İmam-ı Ahmet bin Hanbelî'nin mezhebine girdin? diye sormuş ve şunu da
eklemiştir.
—Halbuki ben, senin cedd-i pâk'ın İmam-ı Câferî Sadik'tan feyz almıştım. Eğer ondan feyz aldığım seneler olmasaydı, ben helâkda olurdum.
Gavsü'l-âzâm ise onun sözlerine şöyle cevap buyurmuştur:

—Bunun sebeplerinden birisi benim mezhebim yoksul ve fakirlerin mezhebidir.
İkincisi ise, cedd-i pâk'im Resül-i Kibriya (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
-Yâ İlâhî! Beni fakirlerle beraber dirilt.

İşte ben, bu sebepten fakirlerin mezhebini seçtim.

okadar hayatlarını okuyoruz bu büyüklerin hiç MEZHEBİNE dikkat etmemişim ......enteresan bir kıssa, güzel paylaşım

Küçük ama bilinmesi gereken bir ayrıntı. Teşekkürler paylaşım için.