Mazlumun Ahı:

İsmail Fakirullah Hazretleri’ne hizmet eden İbrahim Hakkı Hazretleri, birgün su almak için çeşmeye gider.

Su dolduracağı sırada oraya gelen bir atlı:

“–Çekil önümden be çocuk!” diye bağırır.

İbrahim Hakkı Hazretleri’ni azarlayarak atını çeşmeye sürer.

O da testisini alıp bir kenara çekilmeye uğraşırken atını mahmuzlayan adam, onu bir köşeye sıkıştırır.

İbrahim Hakkı, testisini bırakıp kendisini kurtardığı esnâda at da testinin üzerine basarak onu paramparça eder.

Ağlayarak hocasının huzuruna gelen İbrahim Hakkı olup biteni anlatır. Hocası sorar:

“–Testini kıran atlıya sen bir şey söyledin mi?”

“–Hayır, hiçbir şey söylemedim.” der. Hocası:

“–O hâlde çabuk git ve o adama bir-iki lâf söyle!” diye emreder.

İbrahim Hakkı Hazretleri gider, çeşmenin başında atını tımar etmekte olan adamın yanına varıp bekler.

Fakat terbiyesinden dolayı bir türlü:

“–Benim testimi niye kırdın be zâlim adam!” diyemez.

Dönüp geldiğinde hocası Fakirullah Hazretleri sorar:

“–Ona bir şey söyleyebildin mi?”

“–Söyleyemedim efendim; niyetlendim, lâkin bir türlü dilimi çevirip de ağır bir söz sarf edemedim!” der.

Hocası tekrar ve daha yüksek bir sesle haykırır:

“–Sana diyorum, çabuk git ve o adama bir şey söyle, yoksa sonu. felâket!”

İbrahim Hakkı Hazretleri bu defa kararlı olarak koşup çeşmenin başına gider.

Bir de bakar ki, testisini kıran adam, kendi atından yediği çiftelerle yerde hareketsiz yatıyor.

Koşarak gelip, hocası İsmail Fakirullah Hazretleri’ne bu vahim vaziyeti haber verir. Hocası bu hâle üzülür:

“–Vah vah, bir testiye mukâbil, bir adam!..” der.

Huzurundakiler bundan bir şey anlamadıklarını söyleyince, büyük veli şöyle îzah eder:

“–O atlı adam, İbrahim Hakkı’ya zulmetti.

Zulme uğrayan da tek kelimeyle olsun mukâbelede bulunmadı, böylece zâlimi Allâh’a havâle etmiş oldu.

Bu da Allah Teâlâ’nın gayretine dokunup zâlimi cezalandırdı.

Şayet İbrahim Hakkı onun zulmüne karşılık verip bir şeyler söyleseydi, ödeşeceklerdi.

Fakat İbrahim, büsbütün mazlum olmayı tercih etti. Bense ödeştirip adamı kurtarmak için uğraşıyordum, maalesef muvaffak olamadım!”

Olgun mü’minler, sûretâ insanlardan geliyormuş gibi görünen ezâ ve cefâların, aslında

Hak’tan gelen bir imtihan cilvesi olduğunu düşünerek onlara en güzel bir sûrette tahammül etmeye çalışırlar.

Mevlânâ Hazretleri buyurur:

“Mâdeninde birkaç geçer akçesi olan dağ, kazma darbeleriyle paramparça olur.”

Yâni meyveli ağaç taşlanır. Meyveli ağaç nasıl ki başına yağacak taşlara hazırlıklı olmalıysa,

kâmil mü’minler de câhil ve kaba insanlardan gelebilecek eziyetlere hazır olmalıdırlar.

Hak rızâsı için insanların ezâ ve cefâlarına katlanmak da, yüksek bir îman şuurudur.

Cenâb-ı Hak, velî kullarına lutfettiği bu firâset, basîret, incelik ve hikmetten gönüllerimize hisseler ihsân eylesin!

Câhil ve nâdanların kabalıklarına, sataşma ve tahriklerine kapılmaktan cümlemizi muhâfaza buyursun!

Hepimizi, kâmil mü’minlere yakışan akl-ı selîm ile yaşayıp huzûr-ı ilâhîye selîm bir kalb ile varabilenlerden eylesin!

Âmîn…

Allah razı olsun guzel paylaşım.Cok ibretamiz hikaye.Biz hep evliyaları kendimize örnek almalıyız ki Allaha layik kul olak.Allah bizlerede onlar kibi vefalı kul olmayı nasib etsin Inşeallah.Amin Amin Amin.

Çok güzel paylaşım Allaha havale etmek.

Allah razı olsun, inşallah biz de bir gün o mertebelere ulaşabiliriz

Allah havale ediyorum seni demi dememeliyiz ?

Güzel bilgi ama ibretlik günümüzde çok insanlar var çocukları hep yukarıdan bakarlar hele camide cuma namazında en önde oturuyorum ve yaşlı adam geldi sen arkaya git senin ne işin var burada durma çocuksun dedi bende çok kızdım içimde otur abim sen adama söyle söyledim dedimki.eger akıllı insan olsaydın o çocuğa kafasını okşar aferim der duygulandırdın hep sizin yüzünüzden çocukluğumuzda namaz kılmak için hevesimizi kırdınız ve şuan arkada namaz kılmak senin hakkın önce gelseydin dedim ve adam hiç birey demedi ve ben çok üzülüyorum namaz sadece niyetin önemli önde kilsan daha çok sevap arkada kilsan daha az hesaplı yar anlamıyorum mübarek insanlar öbür tarafa gitmişler neyin sevap olup olmadığını daha iyi anlıyorlar sen yap diyor Allah gerisini ben hallederim yeterli niyet et ben kuluma yardım ederim diyor. Sizce benim anlattığım bu konuda bir yanlışlık varmi veya saygısızlık varmi

Mazlumun ahını almayacaksın ve unutmayacaksın şu hayatta bir döngü var

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] yanlışı doğruyu bilemedim de, bizim oralarda değil çocuk yaşlı bile bulunmuyor camilerde

Sizin oraları bilmem kardesimde neresi olursa olsun yaşlılar harzaman çocuklara namazı sevdirmesin için uzaklaştıracak saflardan tam tersi siz en ön safta siz durun biz sizin yanınızda veya arkanızda olcaz derler benim anlatmak istediğim buydu.

Bizde öyle erdemli öyle imanlı olabilirmiyiz acaba biz nefsimize yenik düşen aciz zavallı kullariz böyle durumda hicbirsey yapamazsak bile lanet ederiz bize zulmedenlere