Ebu Zerr’den (r.a.) Rivâyet Edildiğine Göre Rasülullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem Efendimiz, “Amellerin (Allah’a) En Sevimli Olanı, Allah İçin Sevmek ve Allah İçin Öfkelenmektir!” Buyurmuştur.

[Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Şerhi, Şamil Yayınevi, 15, 347-348]

İbn Raslan (rh.), ❛Şerh’s-Sünen❜ İsimli Eserinde, Bu Hadîs-i Şerifi Açıklarken Şöyle Diyor:

▬ “Bu Hadîs-i Şerif, Bir Kimsenin Allah İçin Sevdiği Dostları Olduğu Gibi, Allah İçin Kin Beslediği Düşmanları Olması Gerektiğini de Ortaya Koymaktadır. Şöyle ki; Birisini Allah’a İtaât Ettiği ya da Allah’ın Dostu Olduğu İçin Seven Bir Kimsenin, Allah’a İsyân Eden Allah Düşmanlarına da Kin Beslemesi Kaçınılmazdır. Çünkü Bir Sebepten Dolayı Seven Kimsenin, O Sebebin Zıddından Dolayı da Düşmanlık Beslemesi Tabiî ve Zaruridir. Bu, Şaşmaz Bir Kâidedir.”

Bu Sebeple İbn Abbas’dan (r. anhümâ) Merfuan Rivâyet Edilen Bir Hadîs-i Şerifte:

▬ “Îmânın En Sağlam Kulpu Allah İçin Dostluk ve Allah İçin Düşmanlıktır!” Buyurulmuştur.

[el- Gazâlî, İhyâ, II, 159]

Rivâyet Edilir ki; Cenâb-ı Hakk, Hazreti Musa’ya Vahyedip, “Ey Kulum Musa! Benim İçin Acaba Hangi Ameli Yaptın?” Diye Sordu. Musa Aleyhisselâm da, “Yâ Rabbi; Senin İçin Namaz Kıldım, Oruç Tuttum, Zekât Verdim...” Der. Bunun Üzerine Allahû Teâlâ:

▬ “Namaz Senin İçin Delildir, Oruç Senin İçin Bir Kalkan, Sadaka Senin İçin (Kıyâmet Günü) Bir Gölge, Zekât ise Senin İçin Bir Nûrdur. O Hâlde Bütün Bunlar Senindir. Benim İçin Hangi Ameli Yaptın?” Buyurur. Musa Aleyhisselâm:

▬ “Yâ Rabb; Sırf Senin İçin Olan Bir Ameli Bana Öğret...” Der. Allahû Teâlâ da:

▬ “Ey Musa! Acaba Benim Bir Dostuma Hiç Dost Oldun mu? Acaba Benim İçin Bir Düşmanıma Hiç Düşman Oldun mu?” Buyurur. Bunun Üzerine Hazreti Musa, Amellerin En Fâziletlisinin Allah İçin Sevmek ve Allah İçin Buğz Etmek Olduğunu Anlar.

[el-Gazâlî, a.g.e., II, 160]

Bu Mevzuda Hasan-ı Basri (k.s.) Hazretleri de Şöyle Buyurur:

▬ “Ey Âdemoğlu, “Kişi Sevdiğiyle Beraberdir!” Sözü Sakın Seni Aldatmasın! Çünkü Sen İyiler Zümerisine Ancak Onlar Gibi Amel Edersen Katılırsın. Zirâ Yahudi ve Hıristiyanlar da Allah’ın Peygamberlerini Severlerdi. Hâlbuki Onlarla Beraber Değillerdir...”

[el-Gazâlî, a.g.e., II, 160]

Allah İçin Buğz Hususunda Rabbimiz (c.c.) Şöyle Buyurmaktadır:

▬ “Bir de Zulmedenlere Meyletmeyin. Sonra Size Ateş Çarpar. Zaten Sizin Allah’tan Başka Yardımcınız Yoktur. Sonra (O’ndan da) Yardım Göremezsiniz!”

[Hud Sûresi 113. Âyet-i Kerîme]

Allahû Teâlâ’nın, Yûşa Aleyhisselâm’ın Kavminden, Kırk Bin Sâlih Kişiyi, Zâlimlere Buğz Beslemedikleri İçin Kahr-u Helâk Ettiği Rivâyet Edilir.

[Ebu Said Muhammed el-Hâdimî, Berîka, III, 113]

Fâsıklar Üç Kısımdır:

1. Büyük Günâh İşlemenin Çirkinliğine İnanarak Onu Arasıra İşleyenler,

2. Kötülüğü, Üzerinde Hiçbir Fikir Sahibi Olmaksızın Onu Devamlı İşleyenler,

3. Kötülüğünü İnkâr Edip, Büyük Günâhları Savunarak İşleyenler... Bu Üçüncü Maddede Yer Alanlar Zaten Kâfir Olduklarından Onların Dostluğu Hiçbir Zaman Söz Konusu Değildir. Binâenaleyh Bir Müslüman Bu Üç Grubun Hiçbirini Sevemez.

[Ebu Said Muhammed el-Hadimi a.g.e., III, 110]

Allah İçin Buğz Beslemek; Onunla Konuşmayı Kesmek ve Buğz Beslenecek Kişinin Yaptıklarına Karşı Koymakla Olur.

[el-Gazâlî, a.g.e., II, 166]