Masturbasyon
..
Günümüzde yaygın olan hastalıklardan birisi de el ile boşalma (mastürbasyon)dır malumunuz. Bir kısım doktorlar tarafından bu işin tıbbi açıdan zararlı olduğu belirtiliyor.
“El ile boşalmak (masturbasyon / öz doyurum) dört mezhebe göre de caiz olmadığı kabul edilen bir iştir.”

Allah Azze ve Celle insanın şehvetini tabii bir ihtiyacı yapmıştır. Ve bu tabii ihtiyacın giderilebilmesini de kişinin nikah ile faydalanmayı kendisine mübah kıldığıyla gidermesine bağlamıştır. Bu meyanda Kur’an-ı Azimu’ş-Şanda “O mü’minler ki onlar avret mahallerini sürekli koruyucudurlar. Ancak eşleri ve sağ ellerinin malik bulunduğu cariyeleri müstesna.”[1] Buyurmaktadır. Demek ki bu ayetin de ifade buyurduğu üzere kişi şehevi ihtiyacını bu iki şıktan birisiyle gidermeyi tercih etmelidir.

Hanefi mezhebi âlimleri yukarıda zikrettiğimiz ayet-i kerimeden sonra gelen “Kim de bunun ötesini ararsa işte artık onlar haddi aşanlardır”[2]ayet-i kerimesinden yola çıkarak el ile ihtiyaç gideren kimsenin de bu haddi aşanlar ifadesinin zımnına dâhil olacağını ve bu yüzden bu fiilin işlenmesinin tahrimen mekruh olduğunu belirtmektedirler.[3] İbn Hümam el ile boşalmanın helal olmayacağını ve bu konuda Hanefi ulemasının Efendimizden nakledilen “Eli ile evli olan kimse mel’undur”[4] şeklindeki rivayetlerle istidlal ettiklerini belirtir. Ancak kişiye şehveti galip gelecek olursa şehvetini teskin etmek için bu fiili işlemesi durumunda azaba dûçar olmaması ümit edilir.[5] Aynı şekilde kişinin tenasül uzvunu bir duvara girdirmesi vb. gibi yollarla kendisini teskin etmeye çalışması da günahkar olmasını gerektirecek bir hareket olacaktır. Son dönem Hanefi fakihlerinden Muhammed Bahit de kendisine sorulan “el ile boşalmak caiz midir?” şeklindeki soruya bu fiilin haram olduğu şeklinde cevap vermektedir.[6]
.

[1] Kur’an, Mü’minûn, 5-6

[2] Kur’an, Mü’minûn, 7

[3] Es’ad es-Sağircî, el-Fıkhu’l-Hanefiyyu ve Edilletuhu, s. 199 Daru’l-Kelimi’t-tayyib, Dimeşk-Beyrut, 2008, B.V

[4] Aclûnî, Rehavî’nin Menar haşiyesinde bu hadis için “aslı yoktur” dediğini nakleder. Bkz. Keşfu’l-Hafa, II/325 No:2838 Mektebetu’l-Kudsi, Kahire-Mısır

[5] İbn Hümam, Fethu’l-Kadir, II/330 Daru’l-Fikr, Beyrut-Lübnan

[6] Muhammed Bahit, el-Fetâvâ, s. 100 Daru’s-Sıddîk li’l-Ulûm, Daru Nuri’s-Sabah, Halbuni, Mektebetu Dari’l-Ulûm, Lübnan, 2012, B.I