Behlül Dânâ (k.s.) bir gün yolda giderken kendini kovalayan müfrezelerden kaçan Abdurrezzak ile karşılaşır.

Abdurrezzak:
Aman Behlül bana yardım et kaçmam lazım!.

Behlül sırtında taşıdığı boş çuvalı açar:
Gir içine, der.

Abdürrezzak içine girince,
vurur sırtına çuvalı yoluna devam eder.

Biraz sonra Abdurrezzak'ı takip eden bir müfreze ile karşılaşır.
Sorarlar,
Behlül, Abdurrezzakı gördün mü.?
Gördüm sırtımda der.
Ama onlar bu cevaba güler ve giderler..!

Biraz sonra bir müfreze daha..
Behlül, Abdurrezzak'ı gördün mü?
Cevabı aynıdır.
Gördüm sırtımda..!

Olay üçüncü kez tekrar eder.
Emniyetli bir yere gelince Behlül torbayı açar ve Abdurrezzak'ı indirir.

Abdurrezzak:
Aman Behlül ne yaptın?
Hem beni kurtarmaya söz verdin, hem de gammazladın...
Behlül gülümser ve der;

-Merak etme!
Onlar doğruya inanmazlar
Doğru söyleyene hiç inanmazlar.