yılların geçecegini , senin hep aynı yeryüzüne , aynı şehre , aynı küçücük gök parçasına degilde başka , uzaktaki özgür gögün bir parçasını görecegini düşüneceksin . . . "

işte şimdiki yolculugumuz karanlıkların ülkesine . . .!



Resim


karanlıgın izbe sokakları arasına daldım...onun nadide bir şaheser olan bedenini aramaya koyuldum...evet muhakak ona rastlıyacaktım bundan emindim...
karanlıgın o eşsiz kokusunu içime çekerken birden karşımdaki duvara yansıyan bir gölgeyi farkettim.o ankı korkunun verdigi heyecanla irkildim...fakat oydu bunu hissettim...

hızlı ve delice atan o küçük kalbimle arkama döndüm evet oydu hafif ve herzamanki kendinden emin tebbesümle bana bakıyordu ve eminimki bu heyecan dolu korkulu halimden baya bi haz duymustu . . .

bir kurbanın peşine düşmüştüm aslında yakalanması zor bir kurbanın peşindeydim . . .ve eminimki o da kanın tadından aldıgı hazı alıcaktı bundan...her defasında tekrardan alıcaktı bu hazı çünkü benim sayfalarımda mürekkebimin her damlasında onun geçmişi canlanacaktı . . .

kalemi sayfaya her vuruşumda. . .biliyorum bu kurban çok zorlu olucak benne kadar düşsemde peşine oda benim kadar kaçıcak benden .ama olsun hernekadar kacsada bu kurbanın peşindeyim . . .

herzamanki alaycı tavrıyla yaklaştı bana "hala peşimdemi geziyorsun"evet dedim cesurca ama kalbimin delice atışının ikimizde farkındaydık . . .

ona sordum "hikayeni paylaşıcakmısın?"taki "hikayemi sarhoş olmuşcasına seninle paylaşıcagımı nasıl beklersin buna nasıl cürret edersin "cevabını alana kadar ...ve ona sadece tek bir yorum hakkım vardı."benki seni cok cesaretli tanımlamıştım ancak senin kendi geçmişini anımsayacak kadar bile cesaretin yok ! " . . .
hırslı ve öfkeli bir bakışın ardından hızlı bir şekilde ayrıldı ordan . . .bense cevaplanılmamış soruların ardından sayfaları boş kalıcak olan defterimle karanlıgın izbe sokakları arasına karıştım.
o gecenin nasıl gectigini hatırlamıyrum bile kalktıgımda çok yorgundum masanın üzerine bıraktıgım boş siyah kadife deffterim ve kırmızı mürekkepli kalemim sanki benle alay edermişcesine bakıyordu bana . . .
o gün evden dışarı cıkmadım her zaman oturdugum rahat ve bi o kadarda eski geçmişin hatıralarıyla dolu o koltugumda saatlerce kitap okudum .bir yandanda mozart ın eşsiz eserleriyle her kitabın o ayrı yaşattıgı hikayelerine derin yolculuklar yaptım . . .

saat epey olmuştu. . .bunu ne kararan hava nede yorgunluktan kapanmaya çalışan göz kapaklarım anlatmıştı sadece sayfaları okunarak tükenen kitabım anlatmayı başarmıştı...ve odama dogru yöneldim uykuya ihtiyac duyan her ölümlü gibi...fakat odamda geçmişin o sırlarıyla dolu olmasını bekledigim defterimin üzerinde küçük kırmızı üzeri siyah renkle yazılmış not 'u gördüm...

Resim

"içimde,hayatına son vermek için giderek büyüyen bir istegin olustugunu hissettigim cok fani oldu . . .bunların içinde içten pazarlıklı sinsi ve kötü olanlarda var ...
cüretkarca oturmuş kendini sergileyen şu kadında var bu fanilerin arasında favori avlarımdır . . .davetkarca giydigi şu elbisesi ile kendinden emin olmadıgı halde öyle görünmeye çalışan duruşuyla içinde barındırdıgı korkuyla acaba yine nasıl biriyle karşılaşacagının endişesiyle . . .
ancak endişelenmesine gerek yok artık ne yıllarca yaşlanacak nede işkence gördügü için boynuna eşarp baglamasına gerek kalıcak artık ...çünkü bu gece ölücek . . .
içimde onun izini sürüp onun tadına bakmak için giderek büyüyen bir istegin oluştugunu hissediyorum . . .düşündümde bu istegi durduracak birine neden izin vermeyeyim . . .onun ölmemesini saglamak istermisin ?işte sana bir şans veriyorum . . ."

not 'un arkasında adres yazılıydı ...cok iyi biliyordumki o anlattıgı avın peşinde deyildi ols
aydı coktan bitirirdi o sadece farklı bir ava yem atıyordu...evet onun avı sadece ama sadece bendim . . .ve o avının son istegini yerine getirenlerdendi bu yüzdenki benimle o sırların dolu oldugu hikayesini paylaşıcaktı . . .
onunla karsılastım benı beklemıstı karsısına oturdum kalemımle defterımı cıkardım ve soyledıklerını kaydetmeye hazırdım gülümseyerek alaycı bı tavırla sankı düşüncelerimi algılıyor gıbıydı . . .
bılıyorsunkı karanlıklarda kendı aralarında ayrılırlar parcalara ve ben karanlıgın en karanlık tarafıydım aslında bu zamana kadar yasamıs hayatımda ne kendı ırkım nede ınsan ırkı benı kabullendı hem kendı ırkıma hemde ınsan ırkıma zarar verdım . . .
takı o gün gelene kadar . . .

Resim


"Karpatyalılara hoşgeldin arkadaşım .Seni sabırsızlıkla bekliyorum.Bu gece iyi uyu .Sabah 3'te Bukoniva için parti başlayacak;senin için hazırlanmış o yerde. Borgo Pass'de at arabam senin için bekliyor olacak ve seni bana getirecek.Umhoşlanacaksın.

Dracula, Bram Stoker