Ruhsal fotoğraf, fotoğrafı çeken veya poz verenden birinin medyom tabiatlı olmasının bir neticesidir ve bu meleke geliştirilebilir. Bu olayların çoğunda medyom, fotoğrafı çeken kimsedir.

Fakat poz veren kimsenin medyum olduğu olaylar da biliyorum. Medyumluğunun poz verenin yapmış olduğu bir fotoğraf bende vardır, bu tezahürde beş adet ruhsal çehre birden belirmiştir. Bir trans medyomu olan bu kadın medyom, sağlığında bizim çok yakın arkadaşımızdı.

Bu olayda fotoğrafı çekenin ne konu ile bir ilgisi, ne de ruhi irtibata dair bir bilgisi vardı. Medyomun ise, bir gayesi varmış; ölmüş küçük yeğeninin ruhsal bir fotoğrafını elde etmek. Fotoğrafta görüntü bir yerine beş olmuş; bunlar ayni ailenin ölmüş olan beş neslini temsil eden fertlere aitmiş. Tabii bunların teker teker teşhisi aylar sonra olmuş. Fakat orijinalinden yapılan reprödüksiyonlar başarılı olamadı, bu bakımdan bu fotoğrafı bu kitapta neşredemedim.

Mumler ve Hudson'dan sonra, ruhsal fotoğrafçılıkta Edward Wylie gelir. Wylie, İskoçyalı bir asker ailesine mensuptur. Ayrıca kendisi de bir yüzbaşı olarak Yeni Zellanda'da vazife görmüştür. Ordudan ayrıldıktan sonra Kaliforniya'ya gidip yerleşmiş. Bu bakımdan ona Amerikalı medyom denildi.
Wylie, İngiltere ve diğer Okyanus aşırı memleketlerden kendisine gönderilen madalyon, bir tutam saç v.s. gibi objelerin fotoğraflarım çekerek ruhsal resimler zaptedebilen fevkalâde bir medyomdu. Onun tezahürleri, diğer medyomlarınkinden daha büyük, adeta bir portre gibi oluyordu. (Res, 5) de Bn. Annie Bentley'in poz verdiği bir fotoğrafta ruhsal bir görüntü görülmektedir. Fakat bu ekstra görüntünün teşhis edilip edilmediği hakkında bir malûmatım yoktur.

Resim
Res 5 - Jylie tarafından çekilen İlginç bir fotoğraf Burada Manchesterli Bn. Annie Bentley poz vermiştir.

1909 yılı başlarında İngiltere'de ciddi araştırıcılardan bir grup, Wylie'nin ruhsal kabiliyetini denemek için kendisine saçlarından birer perçem göndererek, bunların fotoğraflarının çekilmesini istediler. Neticede gruptan her biri tatmin edici birer delil elde etti: Fotoğraflarda tezahür eden görüntüler, kiminin ölmüş bir akrabası, kiminin de ölmüş bir dostuna aitti. Wylie, 1909 Eylülünde, ilgili bazı araştırıcıların daveti üzerine İskoçya'ya geldi, Rothesay, Glasgow, Londra, Rochdale ve diğer şehirlerde ruhsal fotoğrafçılığa dair gösterilerde bulundu. Çekilen resimlerin %60'ında ruhsal görüntülere rastlandı ve bunlardan '%25'inin çoktan ölmüş kimselere ait olduğu teşhis edildi. Gerek bir eşya gönderen ve gerekse bu gösterileri esnasındaki müşterilerini, Wylie'nin tanımadığı ise bir gerçektir.

İçinde bulunduğumuz asrın başlarında ise, ruhsal fotoğrafçılıkta iki isim başta gelmektedir: Wearncombe ve William Hope. Bunlardan ikincisi Crewe topluluğuna mensuptu ve hayret verici tezahürler meydana getiriyordu. Wearncombe'ye gelince, Sir Arthur Conan Doyle "Spirit Photografy" isimli kitabında ondan bahseder. O, benzerlerinin kat kat üstünde şahane ruhsal fotoğraflara aracılık etmiştir. Wearncombe, Somerset Bridge water'de fotoğrafçılık yapardı; bu, onun mesleği idi. Günün birinde, müşterilerinin negatifleri, belli belirsiz bir takım görüntülerle karmakarışık olmağa başladı. Bu yüzden paraca ziyana uğradı ve neticede işi yürütemez oldu. Onun, ruhsal müdahaleleri incelemeğe başlaması bu sebeptendir. Bir müddet sonra buna, kendisinde mevcut bir melekenin sebep olduğunu öğrenen Weamcombe, bu melekesini geliştirmeğe girişti. Ve kısa bir zamanda meşhur, profesyonel bir ruhsal fotoğrafçı oldu.

Resim
Res 6 - Bay Edgar Owen'in annesinin ruhsal fotoğrafı. Kadın fotoğraf çektirildiğinden 35 sene evvel ölmüştü. Poz veren Edgar Owen'dır.

Wearncombe'nin şöhreti gittikçe yayılıyordu. O sıralarda Bridgewater'de Psişik İlimler talebesi olan bayan Humphtey, Wearncombe'nin medyomluk kabiliyetini bir kaç defa denedi ve onu fevkalâde kabiliyetli buldu. Sir Arthur Conan Doyle onunla iki deneme yaptı ve her ikisinde de muhtelif ruhsal tezahürler elde etti. (Res. 6) da Bay Edgar Owen'in poz verdiği bir fotoğraf görülüyor. Bu fotoğrafta 35 yıl evvel ölmüş olan annesinin ruhsal hayali tezahür etmiştir. Bu resim 1915 de Wales, Cardiff'de çekilmiştir. Fotoğrafın orijinali, Başkan Roosevelt'e, bizzat kendi annesinin öldüğü sıralarda takdim edilmiş ve başkan, bir takdir ifadesi olarak resmi imzalamıştır.
Bendeki fotoğraf, bizzat Edgar Owen'e aitti ve fotoğrafın arkasında, altı imzalanmış şöyle bir kayıt bulunmaktadır:

"Bu fotoğraf tamamen gün ışığında, öğleden sonra iki sularında çekilmiştir. Fotoğrafın çekilmesi için daha önceden bir randevu yapılmamıştır. Ayrıca Wearncombe ile tanışmıyorduk. Onun, uzun seneler evvel ölmüş olan annem hakkında ve benim hakkımda hiç bir bilgisi yoktu."
Yine devamla, "Annemin ruhu ve başka ruhlar, medyomlarla yaptığım seanslarda bu fotoğrafa dair atıflarda bulundular. Değer verdiğim böyle bir fotoğrafa malik olmamdan dolayı onlar da memnun olduklarım belirttiler."

Bu fotoğrafın kayda değer noktalan şunlardır: Ruhsal şeklin şeffaflığı; Edgar Owen'in kolu ve sandalye, görüntünün elbiselerinden gözüküyor. Ruhsal fotoğrafçılıkta böyle boy olarak ruhsal görüntü müstesna bir haldir diyebiliriz. Genç annesinin böyle bir fotoğrafının hiçbir zaman, sağlığında çektirmiş olmaması, olayın sıhhatli oluşuna dair kanaatleri büsbütün kuvvet lendirmiştir. Wearncombe'nin elimde bulunan diğer fotoğraflarında tezahür ettiği görülen ruhsal çehrelerin de bir foto-medyom olan Wearncombe'nin hiç tanımadığı kimselere ait olduğuna inanıyorum.

Resim
Res 7 - Sağında karısının teyzesi, solunda ise koruyucu varlığı tezahür etmiş olan bay Frank Bowden'in bir fotoğrafı

Mesela (Res. 7) de görülen fotoğraf Bay Frank Bowden'e aittir, sol tarafında görülen şekil, karısının teyzesine aittir, bir kaç sene evvel Australya'da ölmüş ve hiç tanışmamışlardı bile. Hatta bu kadının hayatta iken herhangi bir fotoğraf çektirmiş olabileceği bile şüphelidir. Sağ tarafında görülen ise Bay Bowden'in koruyucu varlığı olduğu söylenmiştir.

(Res. 8) deki fotoğraf, Bay Bowden'in damadı Bay W.C. Rayden'dir. Bu resimdeki görüntüyü aile efradından hiç kimse tanıyamamış, neden sonra toplantılarına iştirak eden bir kadın o tezahürün, Devon'da ölen kız kardeşine ait olduğunu hayretle teşhis etmiş. Bu kadın sonradan, kız kardeşinin resmini Devon'daki ailesinden temin ederek bunu ispatlamıştır. Bu olay da diğerleri gibi ölümsüzlüğün ve kamera aracılığı yapılabilen ruhsal irtibatların bir delili olarak zikredilebilir.

Resim
Res 8 - Ölümsüzlüğün ilginç bir delili.

1862 de Mumler'den sonra, ruhsal fotoğrafçılığın devam edegelmekte olduğunu görüyoruz. Yine çağımızın başlarındaki meşhurlardan biri de, İngiltere, Cheshire'de Crewe topluluğundan William Hope'dur. Çalışma arkadaşı Bayan Buxton'la birlikte, 1910 Martından 1933'e kadar yani kendisinin de ruh alemine geçtiği tarihe kadar 2.500 den fazla ruhsal görüntü fotoğrafı elde etmiştir.
William Hope 1868 de Patricroft'da doğmuştur. Genç yaşta, Lancashire'de, Salford yakınlarında, Pendleton'da, temizleme ve boyama işlerinde çalışmağa başlamıştır. 1905 de kendisindeki medyomluk melekesinin farkına vardı. Bir pazar günü öğleden sonra, bir arkadaşının resmini çekmişti, yani çinko levhayı develope ederken ( o devirde cam plaka veya film henüz bilinmiyordu ) bir hayli üzüldü, zira plaka’nın beyaz bir leke ile bozulmuş olduğunu gördü ve buna güneşin sebep olduğunu düşündü. Esasında, o gün görülen beyaz leke, onun ilk ruhsal görüntü fotoğrafıydı. Arkadaşının senelerce evvel ölmüş olan kızkardeşine ait bir görüntüydü.

Hope' un tedricen gelişen medyomluk şöhreti, esas anlatmak istediğimiz mesele değildir. Fakat, onu, birçok denemelere tabi tutmuş olan Sir Arthur Conan Doyle'un, onun hakkında söylediklerini hatırlarsak Hope'u daha ilmi açıdan değerlendirebiliriz.

Sir AC. Doyle, şöyle diyor: "Onun medyomluğu hakkında sayısız delillere sahibim." Bay Hope ve onun seans odası arkadaşı Bayan Bouxton için de "Ruh Fotoğrafı Hakkında" isimli kitabında, "Bayan Buxton'un medyomluk kudreti Hope'unkiyle bir uygunluk gösteriyor.

Hope'un daha evvel, yalnız başına vardığı neticeler olmasına rağmen, kuvveti Bayan Buxton'la birleştiğinde daha kudretli olmaktadır" demektedir.

William Hope'un bu hikâyesini Bayan Buxton'un, arkadaşım olan oğlu Bay Percy Buxton'dan istedim. Percy ve kızkardeşi, anneleri Bayan Buxton'un Hope'la, hayat boyu süren işbirliği hakkında yeterli bilgi verebilecek, halen hayatta olan yegâne kimselerdir. "Annem" diyordu Percy, "hakikatte bir foto-medyum değildi, fakat onun, gördüğüm en iyi fizik medyomu olduğunu kuşkusuz söyleyebilirim. Annem bir ara, fizik medyam olarak kalmakla, Hope ile ruhsal fotoğrafçılıkta karar kılmak arasında bir seçme yapmak mecburiyetinde kaldı, neticede Hope ile çalışmağa karar verdi".
Hope ile Bayan Buxton'un karşılaşmaları tesadüfen bir toplantıda olmuştur. Percy, Crewe topluluğunur. hikâyesini bana şöyle anlattı: "1905 de, annem ve babam Crewe'de, Baker sokağındaki bir spiritualist top lanterna gitmişlerdi, orada yapılan bir seansta konuşa? ruhsal varlık, annemin kuvvetli bir medyomluk melek sine haiz olduğunu söylemiş, bilâhare, orada bulunan Bay Hope da, kendi fotoğraf tezahüründen bahsetmiş. Kısa bir zaman sonra o adreste bir topluluk meydana getirmişler." Bu grup sonraları dünya çapında bir isim yapmıştır.

Topluluğun kurulduğu günlerde, grupta şu kimseler vardı: Bay ve Bayan Buxton, Bay ve Bayan Ford, Bay ve Bayan Vigurs ve William Hope. Topluluğun ismi de "Crewe" olmuştur. "The Case for Spirit Photography" isimli kitabında Sir Arthur Conan Doyle, topluluğu kuranın Archdeacon Colley olduğunu yazarsa da, vermiş olduğum yukanki bilgiden de anlaşılacağı üzere bu doğru değildir. Crewe topluluğu üyeleri bazı iş sebeplerinden dolayı yavaş yavaş dağılmış ve grupta, netice itibariyle sadece Bay Hope, Bay ve Bayan Buxton olmak üzere üç kişi kalmışlar. Bu iki meşhur medyomun, medyomluk arkadaşlığı Hope'un ölümüne kadar (1933) sürmüştür.
Hope'un ölümünden sonra başka bir topluluk kurdular, bu topluluğa tanınmış medyam Lilian Bailey de girdi. Bu seferki toplulukta daha felsefî bir hava hakimdi ve hiç bir ruhsal tezahür meydana gelmiyordu. Bayan Bailey'in Londra'ya taşınması ve Percy Buxton'un da askere çağırılması ile grup tekrardan 1941 de dağıldı.
Anglikan kilisesinin tanınmış ve bilgili mensuplarından Archdeacon Colley, Crewe topluluğu ile sıkı bir temas kurmuştu. Hope, topluluğun faaliyete ilk geçtiği zamanlarda onunla tanışmak şansına kavuşmuştu. Titiz bir araştırıcı olan Archdeacon, Hope'u pek çok denemelerden geçirdi. Sonunda Hope'un büyük kabiliyetine kanaat getirdi ve takdirinin bir belirtisi olarak gruba esaslı br fotoğraf makinesi hediye etti. Grup bu sayede güzel bir fotoğraf makinesine sahip olmuştur. Bu makine bugün, Percy Buxton'da bulunmaktadır.

7 Kasım 1910 da grup, Buxton fotoğrafçılar klübü başkanı Bay William Walker tarafından ziyaret edildi. Kendisi bilgili ve çok hassas bir fotoğrafçıydı. Hope ve grubunun çalışmaları çok ilgisini çekti. Son yıllarda söylenenlerin aksine Bay Walker, Paget baskı usulü ile ve medyomların da yardımı ile ilk renkli ruhsal fotoğrafı elde etmeği başarmıştır.
Bay Walker, grubu ziyareti esnasında, katıldığı bir seanstan sonra bizzat kendisi tarafından iki sahifelik bir zabıt tutulmuştur. Diğer hazır bulunanlar tarafından da imzalanmış olan bu çalışma zaptı şimdi bende bulunuyor. Onda şöyle kayıtlar dikkati çekiyor: "Birinci klişe Bay Hope, ikinci klişe Bayan Buxton tarafından ekspoze edilmiştir." "Aşağıda imzası bulunan bizler, bugün kamera vasıtası ile psişik veya ruhsal fotoğraflar elde ettik, buna bizzat şahit olduk." Denemeden önce ve fotoğrafların çekimi esnasında alınmış olan kontrol tedbirleri etraflıca anlatılmaktadır. Tutanakta, Bay Walker'in fotoğrafçılık sahasında 35 senelik tecrübe sahibi oluşu, 25 seneden beri de spiritualizma alanında araştırmalarda bulunduğu v.s. anlatılmaktadır, özet olarak tesbit edilmiş detaylar, bir denemede gereken bütün titizliğin gösterilmiş olduğunu belirtmektedir. 1910 dan itibaren William ve Hanry Walker kardeşler, Bayan Buxton ve Hope'la birlikte ruhsal fotoğraflar üzerinde sayısız denemelerde bulunmuşlardır. Bu denemelerden birinde elde ettikleri bir fotoğraf şimdi bende bulunuyor, oradaki tezahür gayet net görülmektedir.
Hiç şüphesiz William Hope, Bayan Buxton'un psişik kuvvetinden bir hayli destek görmüştür. Düşünce fotoğrafları çekmekle ün yapmış bir Japon Profesörü olan Dr. Fukurai, Bay Hope ile yapmış olduğu başarılı bir denemeyi izah ederken, Bay Hope'un sağ eliyle objektifin kapağını açarken sol elini de Bayan Buxton'un üzerine koymuş olduğunu anlatır. Hope'un bütün diğer denemelerinde bulunanlar da ayni şeyi söylemektedirler.
William Walker'in 6 Mayıs 1912'de Hope ile yapmış olduğu bir denemede negatifi banyo ettiklerinde, meşhur Titanik gemisi faciasında ölen Bay W. T. Steand'ı yazılı bir mesajını almışlardır.

Mesaj şöyledir: "Sizinle irtibatı devam ettirmeğe çalışacağım. W- T. Stead.

Bay Stead, her türlü psişik tezahürlerle pek çok ilgilenirdi. Son Amerika yolculuğuna çıkmazdan evvel, İngiltere'de iken Walker ve Crewe grubu ve Hope'un medyomluğu hakkında uzun uzun konuşmuşlar ve ayrılmazdan önce Walker'den, yeni gelişmelerden "kendisini haberdar" etmesini istemişti. Bu ruhsal mesajın yazısı pek net değilse de Stead'in ruhsal irtibatına dair bir delil olarak gösterilmektedir. Bu fotoğraf bugün Surrey'de yaşamakta olan kızı Bayan Estella Stead tarafından bana verilmiştir. »
23 Ekim 1951 de Estella Stead'den aşağıda nakledeceğim bir mektup aldım. Ayrıca, ruhsal fotoğraflar albümünü göstermek üzere beni davet de ediyordu.
"Crewe grubu, Bay Hope ve Bayan Buxton'la pek çok kereler denemelerde bulundum. Fotoğraflar çekilmeden evvel yapmak istediğim her türlü kontrole sabır gösterdiler."
"Hiç şüphe yok ki, William Hope ve Bayan Buxton işbirliği, olağanüstü sonuçlar vermiştir. Çalışmaları boyunca, ölümsüzlük ve ruhsal irtibatın gerçekliğini ispat yolunda büyük işler başarmışlardır."
"Babamın, bahsettiğiniz mesajı bir tek klişede verilmiştir. Klişe, kamera içinde poza tabi tutulmamıştır. O denemede, klişeler kutu içerisinde bulunuyordu. Bay Hope ve Bayan Buxton ve ben, kutunun üstüne ve altına ellerimizi tuttuk, ruhi tesir akımım temin ettik.

Resim
Res 9 - William Hope, bu şahane fotoğrafı sıkı kontroller altında çekmiştir. Meşhur W.T. Stead'in ektoplazma ile çevrilmiş olarak tezahürü; poz veren kızı ile birlikte görülüyor.

Bay Hope'un rehber ruhu, benden, kutuyu karanlık odaya götürüp içindeki klişelerden en alttaki ikisini çıkarmamı istedi. Gittim isteneni yaptım, kontrol işaretimi de yaptım. Develope sırasında en alttaki boş çıktı, onun üstündeki ikincide ise mesaj ve babamın çizilerek yapılmış silik bir portresi vardı."

Resim

Res 10 - Maske görünüşlü bir ruhsal tezahür
"Başka bir gün de bizzat kendim iki klişe satın alarak gittim, deneme başlayıncaya kadar gözlerimi klişelerden ayırmadım. Bay Hope, bu klişelerle benim iki fotoğrafımı çekti. İlkinde babam olduğu teşhis edilebilen büyük bir yüz resmi beni adeta kaplıyordu. İkincisinde ise yine babamın bir portresi yanımda tezahür etmiştir." (Res. 9).
"Daha sonraları yaptığım başka denemede, her zamanki gibi, sıkı kontrolümü yapmıştım. O fotoğrafta da ölmüş bulunan iki erkek kardeşimin gayet net olarak görülen ruhsal görüntülerinin çıkmış olduğunu gördüm."
Frederic White, "W.T. Stead'in Hayatı" biografisini iki kalın cilt halinde 1925 de bastırdı. Orada Stead, Fleet Street'in (Londra'nın basın semti) en akıllı ve en parlak gazetecisi ve ender rastlanan insanlardan biri olarak gösterilmektedir. Böyle bir adamın ölümsüzlüğü ispat için her türlü imkânı kullanarak irtibat kurmasında bir fevkalâdelik olmasa gerek.
Hope'un ruhsal görüntü fotoğraflarının çoğu, incelenmeğe değer. Onlar bize, bu tip medyomluk hakkında pek çok bilgi verebilir. Bu sebeple, kolleksiyonumdan bunlardan bazılarını seçtim. Onları incelediğimizde, ruhların, kendilerini tezahür ettirebilmeleri için değişik teknikler gösterdikleri görülür.
(Res. 10) da poz verenin yanında tezahür etmiş babası görülüyor. Ruhsal çehrede, normal fotoğrafta olması icabeden gölgeler bulunmamaktadır; daha ziyade bir maske görünüşündedir.
(Res. 11) deki varlık, sanki tezahür edeceği yer hususunda tereddüt etmiş de neticede gelmiş kamera içindeki klişeye çarpmış gibi bir intiba veriyor.
(Res. 12) de ektoplazmik tüllere dair güzel bir misal görülmektedir. Tüllerin arasından ruhsal çehre belirmiş. Poz verenler Bay ve Bayan Pogh of Middlesbrogh'dur. Bu karı koca, bizzat kendi evlerinde, Crewe topluluğu ile, hemen hepsi teşhis edilebilen, pek çok ruhsal görüntü elde etmişlerdir. Bay Pogh'un kendisinde de foto-medyomluk kudreti mevcuttu. Bay Hope'la yaptığı denemelerin birinde ruhsal yazı ile bir de mesaj aldı. Bu basit bir mesaj değildi, bir mâna ihtiva etmekteydi:

Resim
Res. 11 - Ruh burada bazı hamlelerde bulunmuştur

Resim
Res 12 - Ektoplazma bürümcüğünün güzel bir örneği.

"Aziz dostlar: Muvaffakiyetleriniz için olan alâkamızı, sizi ikna edecek şekilde ispatlamağa muktedir ve arzuluyuz. Bu hususta elimizden geleni yapacağız. Sizden tek isteğimiz, dürüst ve namuslu hükümdür ki, bunun temin edileceğini hissediyoruz . Tanrı sizleri korusun."
Hope'un rehber ruhlarından birisinin ruhsal yazı tezahürü yaptırabilme gücüne sahip olduğu açıkça görülüyor. Diğer yazı tezahürlerinin, irtibat kuran başka ruhlara ait oldukları ve hayattayken kullandıkları yazıları ile ayni karakteri taşıdıkları görülmüştür.
Bu yazı tezahürlerinin en iyi ve net olanı Archeocon Colley'in elinde bulunandır. Bu mesajın kimden geldiğini bir türlü öğrenememiştim. Bunu, günün birince Percy Buxton'dan öğrendim, ismi Mr. Brown imiş, fakat hayatta iken kimin nesi olduğunu Öğrenemedim.
Chishire, Neols'da Bay ve Bayan Coton'lara yaptığım kısa bir ziyaretimde, Sam Greenhall’e rastladım, kendisi Lancashire, St. Helen'de yaşar. Orada Şehir Meclisinde mimar müşavir olarak vazife görür. Kendisi, medyom olan annesi ile birlikte Hope'un pek çok seanslarında bulunmuştur. Bu seansların birinde, bir akşam, bir düzüneye yakın fotoğraf çekilmişti. Çekilen fotoğraflardan birinde Sam poz vermiş ve netice olarak senelerce evvel ölmüş bulunan ablasının ruhsal çehresi tezahür etmişti. İşin enteresan tarafı, ablası hayatta iken hiç bir fotoğraf çektirmemiş olmasıdır.

Resim
Res 13 - Hayatta iken hiç bir fotoğraf çektirmemişti.

Sam, o denemede yapmış olduğu kontrolü şöyle nakletti: "Plakayı bizzat kendim satın aldım ve medyomun ona el sürmemesine dikkat ettim. Plakayı ambalajından çıkarıp kameranın içine kendim yerleştirdim. Resmim çekildikten sonra, plakayı makinenin içinden kendim çıkardım. Develope edilirken de Hope'un tepesine dikildim. Tezahür etmiş olan çehreyi, annem ve ben derhal tanıdık, bu ablamdı." (Res: 13) de Sam ve ablasının ruhsal tezahürü gayet net olarak görülmektedir.
Bu küçük kitap, Hope'un ruhsal fotoğrafları hakkında daha fazla bilgi vermeğe elverişli değildir. Hope'un 1933 de ölmesiyle onun şaşırtıcı medyomluğu da sona ermiş oldu. 24 sene gibi kısa bir zamanda 2.500 ruhsal fotoğraf tespit etmiş olması, bugüne kadar hâlâ kırılmamış olan bir rekordur.


Ruh Fotoğrafçılığı - Tom Patterson