Bu yazi, zaten kendi yollarini cizmis, bilgi ve tecrube aktarimina ihtiyac hissetmeyen arkadaslar icin degildir.
Forumda KisItli sayidaki, calismalarinda yeni olan, ruhsal gelisim amaci guden, kendisini hissettiren ve anlatilmak isteneni hisseden arkadaslar icindir.

Psisik guclerini aciga cikarip, gelistirmek amacina yonelen arkadaslar, ayni zamanda ruhsal gelisme yoluna da -bilincli ya da bilincsiz- yonelmis demektir.
Psisik gucleri gelistirme isteginde yanlis birsey yoktur, kesinlikle dogrudur ve bu insanin dogal arzusu ve hakkidir. Esasinda gelistirmeye ve kullanmaya calismamak evrenin amaci ve isleyisine aykiridir.
Ancak, gercekten "bilinc"ine varmadan herhangi bir psisik yetenegi gelistirmeye calismak, yaninda egomuzu da gelistirmekten baska bir seye yaramaz.
Nedir bu bilinc?
Sadece kagit cevirmek, enerji topu yapip firlatmak, telepati yoluyla insanlari etkilemeye calismak, astral seyahat ile gizemlere yolculuk etmek, diger durugoru, duru isiti vs gucleri gunluk amaclar icin kullanabilmek degildir.
Psisik yeteneklerin aslinda parca degil bir butun oldugunu anlamak ve ona gore ,uygulama anlayisini yeniden duzenlemektir.

Insan, psisik bir faaliyete karar verdigi anda, bu arzusu onu otomatikman ruhsal duyarliligin kapisina goturur. Psisik faaliyete baslarken ve uygularken zihinsel ve bedensel sakinlesme ve konsantrasyon calismalari o kapidan bir adim iceri attirir.
Burada egomuz devreye girer ve "ben su yetenegi gelistirecegim, super olacagim vs " der.
Egosuna yenilenler o yolda devam eder, ama kapinin disina atilmis olarak, bu yuzden evrenin mantigina aykiri yollardan yardimlara basvurarak ve insanlar icin pozitif hicbir sey yapmayarak.

Psisik gelisme ruhsal gelismeyle surdurulmelidir.
Sakinlesip, kendimizi dinlemeye alistigimizda, astral cikisin da, telepatinin de, durugorunun de, psikometri ve telekinezi dahil butun yeteneklerin de ayni kaynaktan ciktigini, ve bu kaynagi aciga cikaranin da ayni sukunet oldugunu anlamaktir. Ve eger bu sukunete ulasabilirsek, bunun ruhsalliktan bize, kendisine yonelmemize karsilik bir jest oldugunu da hissetmektir. Cunku sadece o sukunetle ayni zamanda ozbenligimizle, yuksek benligimizle, ya da tanri deyin, veya evren deyin -bunun hic onemi yok- "O" nunla iletisime gecebilecegimizi bilmektir. Bu yuzden o jesti, kisisel egomuz icin heba etmeye gerek yok.

Astrale ciktigimizda o ozgurluk hissinin tarifi yoktur. Gercekten de ilk defa dunya ve bedenimiz bize cok agir ve basit, degersiz gorunecektir, hatta oyle oldugunu bire bir gercek olarak anlayacagiz. Evreni bambaska olarak, tanrisal ve saf bir gozle algilayacagiz.Butun insanlari aslinda taniyor olma ve derin bir baris duygusu. Butun bunlarin verdigi mutlulugu ve anlayisi dunya bedeniyle yasayamaz ve tarif edemeyiz.
Oyleyse, bunu yasamayi isteyerek astral calismaliyiz, negatif duygularla degil. Psisik yeteneklerimiz ancak bu sekilde gelisebilir, "bilinc" bunun boyle olmasi gerektigini hissetmektir.
Iste bu bilincle psisik yeteneklerimiz daha kolay su ustune cikacak ve gelisecektir. Yeteneklerin hepsini isteyin, ve hepsi icin calisin, sinirlarinizi zorlayin ve kendinizi asmaya calisin.

kadim insanlarin farkina varip gelistirdigi ama halktan gizleyerek inisiye merkezlerinde ogretip, yasamsal zorluklar ve hakim olan dar anlayislar nedeniyle nesillere aktarilmasini sinirli sayida biraktigi psisik gucler, artik yukselen hayat standartlari ve degisen bilinc seviyesi sebebiyle gunumuz nesillerince daha kolay anlasilip, uygulanabilmektedir. Sonucta insanlik zaten genlerindeki nesiller boyu aktarilmis, hakki olan dogal guclerin er yada gec farkina varip, gelistirme ve kullanmayi sececekti. Bundan daha dogal bir sey yoktur.

Neye odaklaniyorsaniz sevgiyle odaklanin, sevgiyle telkin edin. Yeteneklerinize sevgiyle yonelin. Zihninizi sevgiyle dinleyin. Uzerinde calistiginiz herseye icinizdeki merhameti katin.
Kendinize merhametin kendisi oldugunuzu telkin edin.