Filistinli çocuklar için ağladım yine bu gece,
Gözlerimde acı, kalbimde büyük bir hezimet,
Rüyamda gördüm, o vurulmuş güvercinleri,
Tahtlarda oturup, krallar gibi hükmederken,
Onlar cennetin en yüksek tahtında,
Bense bir kenarda, kırık dökük bir hayatta

Uyandım, içimde derin bir boşluk,
Kendime ağladım, mahrum kaldığım o halden
Asıl acı, kendime bakarken fark ettiğimde,
Onların dünyasında belki en acınacak kişi bendim, işte.


Kendi halimize acımak gerek,
Bir Filistinli çocuk kadar bile olamamak,
Onların ayağının tozu cennette melek,
Bunu hatırlayıp, gözyaşlarıyla ağlamak gerek

Ve kalbimde bir surur, güçlü bir hissiyat
Belki üç hafta sonra değişir oradaki hayat,
Allah en iyisini bilendir,
Duaya dönüşsün ya Rab yine de zor bir imtihandır.

27.11.2024
Linda