Bu ayetteki hitap doğrudan Müslümanlara yöneliktir; fakat hitaba konu olan husus, Medineli bir Yahudi’nin gayri ahlaki tutumlarıyla ilgilidir: ‘’Ey iman edenler! Mealindeki müvacehe hitabıyla başlayan ayette, Müslümanların Hz. Peygamber’le diyaloglarında ‘’raina’’ lafzını kullanmamaları tembihlenmektedir. ‘’Raina’’ lafzı, bizi gözet, bizimle ilgilen’’ gibi bir manaya gelir. Bu lafzın türediği (r’ay) kökü sözlükte, ‘’murakabe, muhafaza, himaye’’ gibi anlamlar ihtiva eder. Aynı kök bu temel anlamlarıyla bağlantılı olarak ‘’sevk ve idare’’ manasına da hamledilir. Bütün bunların yanı sıra ‘’R’ay’’ kökü (kulağın bende olsun), (söylediğime kulak ver), (ona kulak verdim) ifadelerde olduğu gibi, ‘’kulak vermek, söylenen sözü dinlemek’’ manasında da kullanılır. (Kaynak: Taberi, Camiu’l-Beyan 2.cilt sayfa 377 Zebidi Tacu’l-Arus 19.cilt sayfa 467)
İbn Abbas’tan gelen bir rivayete göre müslümanların istek ve arzularını ifade etmek için Rasulallah’a ‘’Bizi gözet, bizimle ilgilen’’ anlamında ‘’raina’’ diyorlardı. Fakat bu söz Medine Yahudilerinin lisanında ‘’İşit, işitmez olası!’’ manasında bir tür hakarete karşılık geliyordu. Bir grup Yahudi adeta fırsatı ganimet bilerek ‘’Biz önceden Muhammed’e gizlice hakaret ediyorduk, ama şimdi açıktan hakaret edebiliyoruz.’’ Demeye başladılar. Onlar Rasulullaha bu şekilde hitap edip kendi aralarında gülüşüyorlardı. Derken, Yahudilerin dilini bilen sahabi b. Muaz bu sözleri işitti ve ‘’Allah’ın laneti üzerinize olsun. Şayet sizden birinin bu sözü Rasulullah için söylediğini diler, ‘’Ama siz de raina diyorsunuz…’’ diye karşılık verince bu ayet nazil oldu ve böylece Yahudilerin dilinde hakaret manası taşıyan ‘’raina’’ sözünün kullanımı yasaklandı. (Kaynak: Hakim el-Cüşemi et-Tehzib 1.cilt sayfa 532-533; Kurtubi, el-Cami 2.cilt sayfa 57)