Hiçbir şey olmuyor
Varlık görmedim. Belki gelirler etrafta bir şey kıpırdatırlar diye umdum, etrafıma sürekli bakındım, o da olmadı. Keşke bir şey kıpırdatsalardı. Korkmazdım.
Arada uyku bastırdı, sayıları şaşırmış olabilirim, kelimeleri yanlış söylemiş olabilirim. Yanlış söylediğimi fark ettiğimde düzelttim.
Bir ara soğuk geldi fakat üşümek değil de değişik bir soğuktu. Böyle yanımda buz varmış da onun soğuğu geliyormuş gibi oldu. Yüzüm değil de kazağım yani üst bedenim soğudu. Onda da tuhaflık var, sadece sağ yanımda soğuk hissettim. Bir de bir ara azıcık bir kulak uğuldaması oldu. Ev serindi ondan üşüdüm galiba diyeceğim de arada bir gelip geçti.
Halbuki ben daha fazlasını istiyorum
Ne okursam okuyayım, ne dua edersem edeyim, ne zikir çekersem çekeyim sanki Allah'a ulaşamıyorum. Böyle aramızda bir duvar var sanki. Kapısını bana açmıyor. Zaten aylardır dileğim için etmediğim dua kalmadı. Daha kötü etti beni.
Rabbime ulaşamıyorum. Kendimi kabul ettirmeye çalışıyorum. Rabbim beni duymuyor görmüyor diyeceğim yanlış olacak. Allah her şeyi işiten ve görendir. Görmezlikten duymazlıktan geliyor diyeyim.
İçimde bir his olsun istiyorum dua ederken, namaz kılarken, zikir çekerken. Bu 12 bin taneyi çekmeye korksam da başladım bitirdim. Sonra da sabah namazımı kılıp yattım.