Zikir meselesi iyi anlaşılmalı ve anlatılmalıdır. Zikir kavramı Kur’an’da muhtelif manalarda kullanılır. Hakeza hadislerde de böyledir. Zikri dille zikre indirgemeye gerek olmadığı gibi dille yapılan zikre karşı çıkmak da gerekmez. Zikir, Allah’ı anmak, hatırlamak, O’nun farkında olarak yaşamaktır. Bu anlamda salih amellerin hepsi zikirdir. İhlas, ihsan, takva da birer salih ameldir. Onlar da bir açıdan zikirdir. Zira bunlar Allah şuurunu kalpte ve beyinde canlı tutmaktadır. Allah, Allah demek, lâilâhe İllellah, elhamdülillah, sübhanallah vb. demek de zikirdir. Zira kalp ve beyin bunlarla meşgul olmakta onları içselleştirmeye çalışmaktadır. Başka bir ifadeyle zikir gafletin zıddıdır. Peki namaz kılmamak en büyük gaflet değil midir? Bilhassa Hud suresi 114. Ayette el-hasenat kelimesi, genelde namaz ibadetine, özel de beş vakit namaza işaret eder. Namazın yüz kızartıcı işlerden ve sair kötülüklerden alıkoyduğunu bildiren Ankebut suresi 45. Ayet dikkate alındığında bu mananın isabetli olduğu daha iyi anlaşılır. Buna göre iyiliklerin/namazların kötülükleri/günahları yok etmesi ayni zamanda o kötülüklerin işlenmesine engel teşkil etmesi manasını da ihtiva eder. (İbn Aşur et-Tahrir ve’t-Tenvir, 12.cilt sayfa 180)
Namazın kötülükleri/günahları silip yok edeceği hususunda Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: ‘’Ne dersiniz? Birinizin kapısının önünden bir dere aksa ve o kimse her gün bu derede beş defa yıkansa, vücudunda hiç kir kalır mı? işte beş vakit namaz da böyledir. Allah beş vakit namazla günahları silip yok eder’’ (Buhari, ‘’Mevakıt’’ 6; Müslim ‘’Mesacid’’ 283) Şayet namaz ibadetini ihmal edip zikir yaparsak gaflette kalırız. Ruhi yapımızda vakum yaratır sıkıntılı hallere çekim sahası açarız. Bir Mürşit rehberliğinde zikir yapmamayı da buna tarh edersek sıkıntı ziyadesiyle çoğalır.