Alıntı:
trhakan Nickli Üyeden Alıntı
Ben hoca değilim ama dilim döndüğünce anlatmaya çalışayım.
El, er, es esmaların başında söylenince o esmalara bir takım anlamlar katıyor.
Mesela insan ismi Alim olur ama el Alim olmaz. "El" burada Allah anlamı katıyor. El herkesin malum olduğu bildiği anlamı verdiği gibi ingilizcedeki The ön ekini de andırıyor. Yani "malum olan Alah'a ait olan Alim ismi şerifi" demiş oluyorsun. Ayrıca kadim dillerin büyük kısmında olan ön eklerden biride aramiceden geçen el, er gibi ön ekler genel manada" tanrı " anlamı katıyormuş bunu da az önce öğrendim. Teşbihte hata olmaz misalen söylüyorum eliah yada el menat yada el uzza gibi..
Ya ön eki de yanlış bilmiyorsam "ey" manasındaydı bu yanlış olabilir. Hitap ederken hani deriz ya "ya ali" = " ey Ali" nida ifadesi olarak kullanılıyor olabilir.
ayrıca "El Melik hu" dersen el= "Allah, Melik, Allah" demiş olursun ağızla Allah inancını tasdiketymiş ve iki esma okumuş olursun
|
Bu noktada ‘’Şayet Allah insana şah damarından daha yakın olduğu ve her şeyi mükemmel şekilde işitip gördüğü halde niçin ondan medet dileyen kimse ‘Ya Rabbi ve Ya Allah’ gibi ifadeler kullanır’’ şeklinde bir soru akla gelebilir. Zemahşeri bu soruya şöyle cevap verir: ‘’Kul bu tarz bir hitap ifadesini kullanmak suretiyle kendini küçümsemekte yani kendisinin Allah’a yakın onun rızasını kazanmış bahtiyar kimselerden olduğu düşüncesinden imtina etmektedir. Dahası nefsini küçük görerek Allah katında kendine değer biçmemekte ve aynı zamanda Allah’ın davetine icabet edip O’nun hitabına kulak verme azmini göstermektedir. (Zemahşeri el-Keşşaf)