İslam kelamına göre işlenilen günahın sorumluluğunda ferdiyet esastır. Sorumluluk hususunda Kur’an’ın esas tezi budur. (Enam suresi 64. Ayet). Bu bakımdan Kur’an’da suçun ve günahın bir başkasına veya geçmişine yüklenmesi gibi bir bilgiye rastlanmaz.
Konuyla alakalı Kur’an’da ‘’Onlar birer ümmetti, gelip geçti. O ümmetlerin kazandıkları kendilerine, sizin kazandığınız da sizedir. Siz onların yaptıklarından sorumlu da değilsiniz.’’ (Bakara suresi 134-141. Ayetler) buyrulmaktadır. Mümin olsun kafir olsun herkesin önceden yaptıklarıyla sigaya çekileceği. (Yunus süresi 30. Ayet) Her nefsin yaptığı iyiliğin kendi lehine olduğu, kötülüğün de kendi aleyhine olduğu (Enam suresi 164. Ayet; Bakara suresi 286. Ayet) herkesin yaptıklarının neticesini bizzat kendisinin çekeceğini (Bakara suresi 139. ayet; Nisa suresi 111. Ayet; Enam suresi 52. Ayet; Yunus Suresi 41. Ayet; Hud suresi 35. Ayet; Taha suresi 25. Ayet; Müminün suresi 11 ve 17. Ayetler; Kasas suresi 55. Ayet; Mümin suresi 40. Ayet ; Şura suresi 15. Ayet) bunlardan dolayı hiç kimsenin başkasının yaptıklarından sorumlu olmayacağı (Yunus suresi 41. Ayet; Sebe süresi 25. Ayet) bunun yanında basiretli olanın basiretinin kendisine, kör olanın da körlüğünün kendisine olduğu (Enam suresi 104. Ayet) hidayet üzere olanın hidayetinin kendisine, doğru yoldan sapanın da vebalinin kendi aleyhine olduğu (Yunus suresi 108. Ayet; Sebe suresi 50. Ayet; Fatır suresi 39. Ayet; Zümer suresi 41. Ayet) cimrilik yapanın cimriliğinin cezasının kendine zarar vereceği başkasına zarar vermeyeceği (Muhammed suresi ayet 38)sözünde durmayanın cezasının kendi aleyhine, sözünde duranın karşılığının ise kendi lehine olacağı (Feth suresi 10. Ayet) tarzındaki ifadeler günahta ve sevapta ferdi mesuliyetin sınırlarını çizmektedir.
Kur’an-ı Kerim’de sorumluluğun ferdi oluşunu ifade eden ayette (وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰىۚ) ‘’Hiçbir günahkâr diğerinin suçunu yüklenmez’’(Enam suresi 164. Ayet) buyrulmuştur. Bu ayetin Kur’an’da birkaç yerde zikredilmesi ayrıca manidardır. Bu ayet aynı zamanda (وَاَنْ لَيْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰىۙ) ‘’Gerçekte insan için çalışmasından başka bir şey yoktur o da yakında görülecektir.’’ (Necm suresi 39. Ayet) ayetiyle ilişkilendirilmektedir.
Yani insanoğlunun işlediği ameller kendi defterinde görülecek ve mizanına konulacaktır. Buradan da anlaşılıyor ki kişi gönüllü olsa bile başkasının günahını yüklenme yetkisine sahip değildir.
Bir başka ayette de ( وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰىۜ وَاِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ اِلٰى حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبٰىۜ اِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذ۪ينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَاَقَامُوا الصَّلٰوةَۜ وَمَنْ تَزَكّٰى فَاِنَّمَا يَتَزَكّٰى لِنَفْسِه۪ۜ وَاِلَى اللّٰهِ الْمَص۪يرُ) ‘’Hem günah çeken bir nefis başkasının günahını çekmeyecek, yükü (günahı) ağır basan onun yükletilmesine çağırsa da ondan bir şey yüklenilmeyecek, isterse bir yakını olsun! Fakat sen o kimseleri sakındırırsın ki gaybda Rabbinin haşyetini duyarlar, namazı dosdoğru kılarlar; temizlenen de sırf kendisi için temizlenir, nihayet gidiş Allah’adır’’ (Fatır suresi 18. Ayet) buyrularak bir annenin günahları yüzünden oğlundan yardım isteğinin reddedilmesi açık bir şekilde belirtilmiştir.