Alıntı:
imas Nickli Üyeden Alıntı
diğer konuya oylesine bir baktim , tam okumadim, fakat bir baba meselesi var, gerçek babadan nefret etme, yabanci bir adami bana olarak gorme durumu var
neyi nasıl gördüğünüz beni ilgilendirmez
fakat
islama göre manevi babalık ,manevi annelik yada evlatlik diye bir kavram yoktur
mahremlik vardir, buluğ çagini gecmiş yaşı çok
önemli değil nikah düsen bir kadinla bir erkek birbirine haramdir,
bunu kuranin kesin bir ahkamı olarak belirtmekte fayda var....
|
Benim sorum farklıydı ama olsun. Teşekkür ederim. Bahsettiğim kişinin kanserden vefat eden ve son zamanlarında yanında olduğum eşi de dahil olmak üzere tüm akrabaları beni tanıyorlar ve kızları gibi seviyorlar. Rahmetli annesi bile tanıyordu.
Ben tek yaşıyordum. Kendisi yaşlıydı ve eşinin vefatından sonra sık sık ziyaretine gider yemeğini yapar evini temizlerdim. Bu arada benim de işlerim kötüye gitmeye başlamıştı. İş aradığım zaman kötü niyetli insanlarla karşılaşıyordum, niyetlerini tahmin ediyorsunuzdur.
Bana "kızım bana taşın hem ev işlerini yaparsın hem de sınava hazırlanırsın" dedi. Taşındım. Ona saygıda kusur etmedim. Bir evlat ne yaparsa onu yaptım. Onun bana en ufak bir kötülüğü olmadı. Benim kendi ayrı odam vardı zaten. Beni hiçbir zaman soyunuk halde veya yarı çıplak görmedi. Daha nasıl anlatayım bilmiyorum.
Ölümünden beri tek crvap bulamadığım şey, ölümün saati değilmez fakat yeri ve şekli değişir mi? Çünkü kendimi suçluyorum. Kahroluyorum.