Bu tartışmaların kaynağı Bakara 62. Ayettir: ‘’ Sözde iman edenlerden, yahudilerden, Hristiyanlardan ve sabiîlerden kim Allah'a ve âhiret gününe inanıp sâlih amel işlerse, işte onların Rableri yanında mükâfatları vardır. Onlara hiçbir korku yoktur ve onlar mahzûn da olmayacaklardır.’’ Bakara 62. Tefsir kitaplarında Bakara 62. Ayetin nüzul sebebine dair İran asıllı sahâbî Selman-ı Farisi ve Hıristiyan arkadaşlarıyla ilgili bir rivayet yer alır. Başta Mukatil b. Süleyman ve Taberi olmak üzere birçok müfessirin naklettiği bu rivayete göre Selman-ı Farisi Hz. Peygamber’le karşılaşıp Hıristiyan arkadaşlarından ‘’Onlar namaz kılıp oruç tutarak kendi dinlerinin gereklerini hayata taşıma gayretinde olan kimselerdir’’ diye söz edince Hz. Peygamber ‘’Onlar cehennemliktir’’ diye karşılık vermiş Selman Hz. Peygamber’in bu beyanından dolayı çok üzülünce Bakara Süresi 62. Ayet inmiştir. (Mukatil, Tefsir 1.cilt sayfa 53,Taberi Camiu’l-Beyan 2.cilt sayfa 154)
Rivayetteki muhteva dikkate alındığında Bakara Suresi 62. Ayetin fetret devrinde, yani hak dine davetin kesintiye uğradığı dönemde yaşayıp ölmüş insanların Allah’a ve ahiret gününe iman etmek ve salih ameller işlemek şartıyla uhrevi sorumluluktan kurtulacaklarını ifade ettiği ortaya çıkar Ayetteki mana ve mesajın mensuh olduğunu İbn Abbas ifade etmektedir. Ali İmran suresi 85. Ayetteki :’’Kim Allah’a teslimiyetten (İslam) başka bir din ararsa onun dini kabul edilmeyecektir.’’ İfadesiyle nesholunmuştur.