Kişinin hakikati, şeriat ine göredir. Gönülleri açan, «Lâ ilahe illâllah»tır. Ruhları açan da, «Allah Allah»tır. Sırrı açıp keşfeden de, «Hû Hû»dur. Sır âlemi, ruh âleminden, ruh âlemi kalb âleminden, kalb âlemi cisim âleminden büyüktür. Gayret et, nefis âleminden çıkıp kalb âlemine, beşeriyet âleminden ruh âlemine, tabiat âleminden sır âlemine çık. Vücudunu zulmet âleminden çıkarıp nur âlemine ulaştır. Daima kalb âlemi, tevbe edenlerin; ruh âlemi sevenlerin ve sır âlemi de ariflerin mi’racıdır. Beşeriyetten melekiyet âlemine yükseldiğinde Allah Teâlâ’nın tasarrufu seni karşılar ve burada gönlün bekadan fenaya, sahivden mahve ve bunların aksine intikal eder. Bu değişiklik tamamen senin halindendir. Allah Teâlâ’nın tasarrufunda değişiklik düşünülmez. Çünkü O, tagayyür ve inkılaptan münezzehtir. Sır âlemine ulaştığın vakit sana gayb ve sır kapıları açılır da gaybden işitir ve gaybden görürsün. Böylece gayb, senin için ayan beyân meydanda olur, haberleri muayene eder, açıkça görürsün. Ariflerin ruhu, cilâlı ve kudsîdir. Onun için Allah Teâlâ’nın cemâline iştiyak duyarlar. Muhakkikler diyorlar ki, «Bir belâya uğrayan kimse, belâya değil, belâyı verene baktığı gibi; nimete erişen de nîmete değil, onu veren Allah Teâlâ’ya baktığı gibi o kişi ilâhî marifete gark olur». (Envarül AşıkinAşıkların Nurları Ahmed Bican Yazıcıoğlu ÇELİK YAYINEVİ)