Besmele yalnızca Tevbe suresinin başında yazılmamıştır. Bu nedenle Tevbe suresini okumaya başından başlayan istiâze çeker, ancak besmele çekmeden “Berâetun” diyerek ayete giriş yapar. Tevbe suresinin başında besmele bulunmayışının nedeni surenin Allah tarafından Mekke müşriklerine bir ültimatom içermesidir. Besmele Allah’ın rahmetine açıkça sığınmadır. “Berâetun minallâhi” demekse Allah’tan alakayı kesmektir. Böyle bir ayete rahmet içeren ifadeyle başlamak bir zıtlık oluşturur. Zaten bu sure besmeleyle nâzil olmamıştır. Bununla birlikte surenin diğer kısımlarından okumaya başlayanın besmele çekmesinde bir sakınca yoktur. Çünkü geri kalan kısım hüküm olarak diğer sureler gibidir. Bununla birlikte 113 surenin başında yazılan her bir besmeleyi ayet kabul edenler de vardır. Kur’ân’da vahiy olmayan şeylerin bulunmaması konusunda çok titiz davranan ilk dönem âlimleri Fâtiha suresinin sonuna bu nedenle “âmin” yazılmasına izin vermemişlerdir. Eğer besmeleyi ayet kabul etmeselerdi onun yazılmasına da müsaade etmezlerdi. Bu yaklaşıma göre hatim okuyan bir kişi eğer besmeleleri terk ederse hatmi eksik kalır.