Risale-i Nur Yirmibeşinci Lemadan alıntı, Gayet zengin ve işsiz istirahat döşeğinde her şeyi mükemmel bir efendiden sor,Ne haldesin? Elbette,aman vakit geçmiyor,gel bir şeş beş oynayalım veyahut vakti geçirmek için bir eğlence bulalım gibi müteellimane sözleri ondan işiteceksin.veyahut tul emelden gelen,bu şeyim eksik, keşke bu işi yapsaydım gibi şekvaları işiteceksin.Sen birmusibetzede veya işçi ve meşakkatli bir halde olan bir fakirden sor..Ne haldesin?Aklı başında ise diyecek ki, şükürler olsun Rabbim e iyiyim,çalışıyorum.Keşke güneş gitmeseydi,bu işi de bitirseydim.Vakit çabuk geçiyor,ömür durmuyor gidiyorVakıa zahmet çekiyorum, fakat bu da geçer.Her şey böyle çabuk geçiyor diye,manen ömür ne kadar kıymettar olduğunu, geçmesindeki teessüfle bildiriyor.Demek meşekkat ve çalışmakla, ömrün lezzetini ve hayatın kıymetini anlıyor. İstirahat ve sıhhat ise,ömrü acılaştırıyor ki,geçmesini arzu ediyor.