Şöyle ki nacizane öncelikle kurban psikolojisinden çıkmanız gerek, ( bunlar neden oldu neden benim başıma geldi, niye kimse beni sevmiyor, niye değer görmüyorum gibi vs. vs.), önce kendinize değer verin,( ben kötü bir insan değilim elimden geleni kendim için evlatlarım için evliliğim için yapıyorum, yapmaya çalışıyorum, yapacağım gibi.) , Kendinizi göstermek bende buradayım senin karınım gibi düşüncelerden uzaklaşın, görünmediğinizi, size danışılmadığını anladıkça hissettirdikçe, bu sizi hırçınlaştırır, her evlilik mükemmel değildir, her yaşam kusursuz değildir, görünenin aksine görünmeyenler vardır insanların hayatında, bunları sadece siz yaşamıyorsunuz, karşınızdaki insanı değiştirmeye çalışmayın( önce kendinizi düşünün başkası için değişirmisiniz, en fazla çabalar kendinizi törpülersiniz), abdestli gezmek kuran okumak namaz kılmak biraz mizacınızı yumuşatır, vesveseleri hafifletir ibadetlerinize yönelin, kişisel gelişim kitaplarına göz gezdirin evlatlarınızla vakit geçirin, yani kendinize yönelmeye çalışın kendinize bir meşgale hobi bulun, bir kaç hafta yapın gözlemleyin daha iyiyemi gidiyorsunuz kötüye mi ?