Alıntı:
Badekimki13 Nickli Üyeden Alıntı
Şimdi yazacaklarımı saçma sapan bulacaksınız ama ben büyük çıkmaza girdim. Kocam beni insan yerine koyup güzel söz söylemeyen suratıma dahi bakmaz oysa ki severek evlendik. Kocamın ailesi her zaman onun sert tavrı için bana alttan almamı askeriyede yetişmiş sertliği ondan diyorlardı.. e bende onun askeriyedeki yetistirdigi askerler değilim. Allah bize dünya güzeli iki kız verdi biliyorum ikincisini erkek isterdi ama rabbim boyle beğendi bize çok şükür ilk kızım engelli ama çok şükür bize muhtaç değil. Evimiz yıkım kararı ile yıkıldı eşimin ailesi benim çekirdek ailemle 4 yıldır 10 kişi dublex de yaşıyoruz. Anası babası çok iyi insanlar sadece abisinin eşi sert bı kadın.. onu da 5 yıl alttan aldım oda beni almıştır.. ama yetti ben artık intiharı bile düşündüm. Kimsem yok bu koca dünyada.. anam ben ve kardeşimi biz 5 yaşında iken terk etti dedim. Tek dayanağım kız kardeşim.. üvey anneyle buyuduk.. küçük yaşlarda taciz edilmek nedir bilmiyo insan ama anasız kızların başına hersey gelir. Baba bı yere kadar bakabilir.. eşim kadınlarla mecburi çalışıyor market sektörü.. askeriyeden ayrılma sebebi deniz assubayı idi. Artık şehire aylarca gidip gelmemek olduğu için o işi yapmayacakti ki kader sillesini vurdu 2018 de ihraç oldu. Psikolojisi bozuldu.. ben onu işi parası için değil kendisi için sevmiştim onunla sıfırdan değil eksi den başladık. Şu an çok iyi bi pozisyon da ama asistanlar falan hep bayan bende kıskanç bı insanim. Çocuğu dişçiye goturecekken bı an bana " sude personelin kiralık eve ihtiyacı varmış anneme desene dedemlerin alt katında kiralık ev vardı sor" bende kadının ismini duyunca dedim ki " kadının kocası yok mu o ilgilensin" sonra fittirdi " sen herkesi oruspu zannediyorsun senin gibilerin üstüne karı getirmek gerek o zaman durursun" bu kelimenin üstüne bende bağırıp çağırdım. Benim hayatımı herşeyimi bilen insan bana bunu yaptı sonra beni bı güzel dövdü çocuklarda arka koltukta idi. Son boğmaya çalışırken ismini söyledim bıraktı arabadan canımı kurtardigima şükrederek attım kendimi.. boş bı arsadaydim yürüdüm baya bı ağlaya zirlaya bu tek aklımda iki kızım var başka bişey yok.. 1 saate. Yakın kaynanam beni buldu görümcem sarıldı dedi nerden sen tek dediğim bişey yapmadım ben.. anama babama da haber vermiş.. babam zaten senin bı suçun yok insan sevdiğini kıskanır dedi sus evinde otur dedi. Gittim eve gizlice ekmek bıçağını aldım. Görümcem hemen geldi engel oldu. Yapma böyle diye oda ağladı.. şimdi ben gitsem diyecekler anası gibi oda bıraktı çocuklarını gitmesem hayattta sigaradan nefret eden insandım her akşam herkes uyudugunda odamın camından sigara içiyorum.. kocam salona kendine yatak yaptı annesi hazırladı. Ailesi de diyo bişey olmaz sen özür dile ben ne edeyim Allah rızası için artık çok yoruldum..
|
Öncelikle geçmiş olsun.yaşadıklsrınız kolay değil ,hele çocuk olunca ....kendinden geçebiliyor insan. Böyle durumlarda insan karsr verme yetisini bile yitiriyor gerçekten.çocuklar önemli,ailede yetişmeleri de önemli ama aile içinde huzurduzluk olunca ,psikolojileri daha da önemli .çocuklarımız önceliğimiz tabiii ama böyle bir ortamda ebeveyn olarak onlara ne verebiliriz ...ne kadar uzak tutaniliriz.bu durumu başından beri yaşıyorsanız, belirli usançlar oluşmuştur mutlak.hal böyle olunca bu usanmışlıkyan insan kabuğuna çekilir ,yapılanlara sessiz kalır,karşı tarafta daha fazla yüklenir.size tavsiyem bu duruma sessiz kalmayın bi üst perdeden geri dönüş yapın.aksi taktirde gün gelir kimliğinizi ,nadıl bir insan olduğunuzu dahi unutursunuz sevfiğiniz, yaptığınız hiç bir şeyden zevk almazsınız yani önceliğimiz kendimiz olmalıyız psikolojimiz sağlam dursun.siz deği o geri adım atmalı .bazen durumlar böyle çözülebiliyor çünkü bazen karşı taraf bu dilden anlıyor.yani onu zaten gözden çıkardığınızı anlamalı.anlayacsğı dil bu sanıyorum.psikolojiyi tersine çevirin yaşadığınızı yaşamasını sağlayın bir nevi belki empati yapar