İlk neslin insanlarını evliya gibi yapan bu kitap değil mi? Kendi çocuğunu diri diri toprağa gömenleri dünyanın adalet mümessili haline getiren bu kitap, bizi neden değiştirmiyor? Değiştirmiyorsa, suç kitapta mı, yoksa onu yüzüne okuyan, sadece ölülerine sevap gönderme adına okuyup ölü kitap haline getiren, mübarek gecelerde kendini biraz rahatlatmak için okuyan bizlerde mi?

Milli şairimiz bu hususu bize şiirinde nede güzel aktarıyor.

İbret alınmaz her gün okuruz ezbere de;

Bir ibret aranmaz mı ayetlerde?

Ya okur geçeriz bir ölünün toprağına

Ya açar bakarız nazm-ı celilin yaprağına

İnmemiştir hele Kur’an bunu hakkıyla bilin

Ne teze mezara okunmak, ne fal bakmak için

İnmemiştir hele Kur’an bunu hakkıyla bilin

Ne duvarlara asılmak, ne el sürülmemek için

İnmemiştir hele Kur’an bunu hakkıyla bilin

Ne tezhip, ne sülüs, ne hat yazmak için

İnmemiştir hele Kur’an bunu hakkıyla bilin

Ne tapınak, ne nutuk, ne vaaz dini için

İnmemiştir hele Kur’an bunu hakkıyla bilin

Ne meslek kaygıları ne kariyer hesapları için

İnmemiştir hele Kur’an bunu hakkıyla bilin

Ne erkeği yüceltmek, ne kadını aşağılamak için

Ne Araba paye vermek, ne Acemi hor görmek için

Kur’an öğüt almak için kolaylaştırılmıştır.

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

“Andolsun ki, Biz, Kur’an’ın düşünüp öğüt almak için kolaylaştırdık. Hani düşünüp öğüt alan yok mu? (kamer 17)