Keramet mürşid için mutlaka zorunlu olan bir şart değildir. Çünkü sahabe ve tabi’inden bize pek az keramet intikal etmiştir. Mesela Ümmet-i Muhammed’in en faziletlisi olan Hz.. Ebu Bekir (r.a.) Efendimizden istikamet dışında keramet pek nakledilmemiştir. Rabiatü’l-Adviye’nin dediği gibi: ‘’İstikamet en büyük keramettir.’’ Hatta evliyaullahdan bazıları keramet kabul etmemişler ve bir kuyudan keramet için çıkarılan suyu içmemişler aksine kendi elleriyle ip ve kova kullanarak çıkardıkları suyu içmeyi tercih etmişlerdir. (Ruhu’l-beyan)
Ebu Hasan eş-Şazeli kaddesallahu sirrahu ‘’Tarikatlarda şeyh için masiyetleri bütünüyle terk, yapılması gereken vacipler ile menduplardan kolay gelenleri ifa, imkan nispetinde Allah u Teala’nın zikrine devam etmek ve sürekli Allah şuuruyla hareket etmenin dışında başka bir şart aranmaz.’’ Zikrin her gün em az 1000 Lafza-i celal 100 istiğfar ve 100 salat ü selam getirmek olmalıdır.’’ (Ruhu’l-beyan) [Tasavvuf ve Tarikatlarla ilgili Fetvalar, Ömer Ziyauddin Dağıstani Seha Neşriyat sayfa 38-39]