fth7 Nickli Üyeden Alıntı

Bir kaynakta şu sözlere denk geldim ve hakikaten düşündürücü ve bu konu havasın tam da merkezindeki bir konu. Bir yanda aşağıdaki fikir varken diğer yanda şirke düşmesi beklenmeyecek, kitap başında iman dolu metiyeler düzen, iman sahibi veya hatta bazen şeyh olduklarını iddia eden alimlerin, şeyhlerin havas kaynaklarının çoğunda aşağıdaki sözleri içeren azimetler var. Havas konusunda bu duruma açıklama getirebilecek kişilerden fikirlerini rica ederim. Cidden bu işin fıkhi, itikadi boyutu nedir acaba? bu durum şirk tehlikesi değil midir?

Gerçi ona bakarsak kitabı yazan veya terkib sahibinin isme bakıyoruz, şeyh, seyyid, falan hazretleri vesayir ama kitapda bağlama, soğutma, falanlama, filanlama, celb vesayir gibi bir sürü iğrençlik, büyü bataklığının içine kadar girmişler. Bunu da anlamıyorum zaten. Herhangi bir kişiyi hedefleyen aşk, muhabbet adına yapılan "tüm uygulamalar" büyüdür. Çünkü büyü sınırlarının ölçüsü nettir. "Başkasının özgür iradesine kast eden her şey büyüdür" Bitti. Eğip bükülebilecek bir tarafı yok bu konunun. Bu dünyada kendini kandıran kandırır. Gideceği yerde bunun hesabı en ağır şekilde sorulur. Büyü olduğu için de tövbe edip bağışlanmazsa kişinin imanını, imanlı gitmesini dahi büyük tehlikeye soktuğu Yüce Rabbimiz ve Peygamber sav Efendimiz tarafından çok ciddi ihtarlarla buyurulmuştur.

Şimdiden Allah razı olsun, teşekkürler..

"Allahtan başkasına yemin etmek, medet beklemek tanzimde bulunmak dua etmek şeklinde söyleyebiliriz. Mesela ecib ya yayail gibi bir cümle, yetiş ya hadim, meded ya tarmaşirin, Bi hakkı bağdeşilin, Aksemtü aleyküm, üzerinize yemin olsun gibi kelimeler ihtiva eden formüllerden Müslüman kardeşlerimiz kaçınmalıdır."