Bilim-kurgularda zamanda yolculuk genellikle bir tür zaman makinesiyle geçmişe gitmekle ilgilidir. Fizikçi Frank Tipler'ın önerdiği, kurgu yazarlarının ileri sürdüğü tertibatlardan çok çok uzak olan zaman makinesi sağlam bir matematiksel ihtimaldir. Frank Tipler 1974'te, dönen bir silindirin uzay-zaman sürekliliğini kendisiyle birlikte sürükleyeceğini gösterdi. Bir kaşıkla balı karıştırdığımızda olduğu gibi. Tipler'ın hesaplamaları, silindir yeterince hızlı dönüyorsa geçmişe giden yolların açılabileceğini göstermektedir. Fakat sorun, Tipler'ın silindiri sonsuz uzunlukta varsaymak zorunda kalmış olmasıdır. Tipler, daha kısa bir silindirin de daha hızlı dönmesi halinde aynı davranışı doğuracağını ileri sürmüştür. İlginçtir, dönen kara deliklerle ilgili son dönemde yapılan kuramsal analizlerin bir kısmı, Tipler'ın matematiğini taklit etmekte, kara deliğe yakın olan, "ergosfer" olarak bilinen kıvrık uzay-zaman bölgesinde zamanda yolculuğun mümkün olabileceğini ileri sürmektedir. Stephen Hawking başta olmak üzere başka kuramcılarsa, ancak egzotik maddenin, negatif kütlesiyle geçmişe doğru yollar açma yetisine sahip olacağını ileri sürmüştür. Zamanda yolculuğun mümkün olması, insanın aklına hemen birkaç paradoks getiriyor, zamanda geri gidip bir büyükanneyi ya da büyükbabayı öldürme senaryosu gibi. Birkaç akademisyen, mantıksal paradoksları engelleyen bir şeylerin her zaman olacağını ileri sürmüşlerdir. Fakat çoğu fizikçiye göre bu varsayım kaderin doğaüstü elini çağrıştırmaktadır, onlar ya Evren'in paralel gerçekliklere ayrılacağına ya da zamanda yolculuğun basitçe imkânsız olduğuna inanmayı tercih ederler.