Kozmologlar bu galaksilerin kökenlerini araştırıp Evren'in evrimini ortaya çıkarmak için ışığın uzayda anında yol almaması gerçeğinden yararlanırlar. Işık bugün gündelik standartlarımıza göre ne kadar hızlı olursa olsun –ışık bir saniyede Ekvator'un etrafını yedi kere dolanır– gökteki nesneler arasındaki geniş uzayı aşması çok uzun yıllar alır. Bir yıldız 100 ışık yılı uzaktaysa, ışığının uzayı aşıp bize ulaşması 100 yıl alır. Sonuçta o yıldızı bugün olduğu gibi değil, ışığın yolculuğuna başladığı 100 yıl önceki haliyle görürüz. Kozmologlar buna "zamanda geriye bakış" der. Tıpkı bir arkeologun eski, daha da eski fosilleri bulmak için birbirini izleyen kaya katmanlarını kazması gibi, bir astronom da uzayda ne kadar uzaklara bakarsa gözüne çok daha eski göksel nesneler görünür. Bugünkü teleskop teknolojimizle, göksel nesneleri milyarlarca yıl önce göründükleri gibi görüyor, bugün çevremizde gördüğümüz göksel nesnelere dönüşürken geçtikleri yolu izliyoruz.