Zikirin güzelliğini çok şükür yaşayanlardanım, Yorumlarınızda hocalarımız yazmış ama ben kendi cahil halimle yaşadığımı şöyle söyleyebilirim (kadınım bu arada),Annemler her hafta kuranı kerim okuyup zikir halkası kurarak zikir çekiliyordu, sohbetleri oluyordu orda çok feyz alamıyordum ama çok istiyordum onlar gibi zikr çekebilmeyi açıkcası sonrasında Kocaelinde dergahta bir kandil günü,toplu zikir var dediler dedim ki içimden ben kendimi veremiyorum ki neyse gidip göreyim, Kardeşim ben böyle bir huzur, böyle bir zikir hayatımda yapmadım zaten bir on dakika gözümü kapadım günahlarım yanlışlarım utançlarım gözüme geldi bir ağır geldi onun huzurundaki mahcubiyetimi anlatamam,sonra ben içimden Allahım affet diye af dilerken aslında dışarıdan dilim La ilahe illallah diyordu Allah diyordu ama içim Affet diyordu snaa geldim Rabbim huzuruna beni kabul ettin bana bunu nasip ettin diye seviniyordu, vücudumda bir soğukluk huzur birşeylerin böyle gittiğini hissettim vücudum karıncalandı Rabbim o dünyanın yükünü vücudumun ağırlığını aldı benden sanki havada bulutların üstünde gibi hissediyordum öyle hissettikçe Allahı daha bir içten Rabbimin o güzel sıfatlarıyla daha çok istekli övmeye çalışarak zikretmeye çalıştım, hani güzel birini görürsün sendeki uyandırdığı his ile onu etkilemek için güzel sözler söylersin o his ile Rabbimin yüceliğini güzelliğini eşssizliğini hissederek Allah diyordum,hatırladıkça bile huzurlu hissediyorum, imkanın var ise toplu zikire katıl,tadını al sonrasında ben ne zaman La ilahe illallah diye zikre başladığımda o anı tekrar yaşayıp gerisini hatırlamıyorum, Hocalarımızın tavsiyesi anlattıklarının yanında benimki çok cahilce bir tavsiye ama ben zikir konusunda böyle bir tecrübe yaşadım 8 sene oldu hala her zikirde o anı hatırlayarak başlarım zikir çekmeye.