Alıntı:
siruss Nickli Üyeden Alıntı
Malesef haklısınız dikte edilerek ne demokrasi tesis edilebilir. Ne de herhangi başka bir şey. Gönül isterdi ki inklaplar aşağıdan yukarı hareket etsin. Bazı hususları halkın kendisi talep etsin. Ama dediğim gibi bizim toplumumuz buna alışık değil. Osmanlı'da padişah dikte etti. Demokrasi de Atatürk. Günümüzde ise cumhurbaskanlari. Ben hala gunumuzde tam anlamıyla bir cumhuriyet yasandigini düşünmüyorum. Zira yapımız ugun değil. Tanrı haşa Allah gibi görüp tapınmak hele çok yanlış. Atatürkçü olupta Allah'tır ben taparim diyeni de açıkçası duymadım. Oda bir kul sonuçta. Her kulda olduğu gibi onda da hataları vardım özellikle son zamanlarında. Hastalık kısımları dersim olayları vs. Ama sanırım sizin tarafsız dusunememezin sebebi itiraf ettiğiniz hayranliginiz. Atatürk olmasaydı başka ataturkler çıkardı soyleminizi de doğru bulmuyorum ben. Çıksaydı zaten Osmanlı yikilmazdi öyle değil mi? Sizce ikinci bir fatih Sultan Mehmet gelir mi bu dünyaya? İkinci bir kanuni Sultan Süleyman? Yavuz sultan selim? Kendi soyundan gelenler bile biri diğerinin yerini tutmaz iken ikinci üçüncü ataturkler cikarmak yanlış bir bakış açısı. Günümüzde bakın Abdulhamithana giydirirler. Sayan da ve sovende. Bana kalırsa elinden geleni yapıp en iyi şekilde ülkesini yönetti. Daha önce yapılmamış bir şekilde diktatördu ama olması gerekiyordu. Halka dikte ederek birşeyler yapmaya çalıştı. Ama dediğiniz gibi dikte etmek ile olmuyor mealesef.. bu tutumu onu kötü yada hatalı kilmaz. Dönemin şartları onu gerektiriyordu çünkü.. Abdülhamit varlığını ne kadar atasına borçluysa Ataturkte o kadar borçludur.
Yine diyorum objektif bakılmalı, hayranlık duyulmadan herkesin yanlış ve doğrusu görülerek durumun o anki şartlarına göre değerlendirilmeli. Ama bir insanın sadece hatasını görüp yaptığı iyi işlerden hiç bahsetmeden anlatirsaniz yazılan konu da haliyle farklı bir yön alır. Yoksa kusursuz olmak sadece Allah'a cc. Ya mahsustur. Geri kalan her kul, her padişah üzerine düşeni alır...
|
Dostum benim Osmanlı Hayranlığım yanlış anlaşılmış düzeltmek isterim. Cumhuriyetin ilanından selçuklununda öncesine uzanan tarihte birlik beraberlik ruhu içinde tek devlet olmak bu kadar zor iken içten ve dıştan düşmanlarla mücadele ve fetih ruhu bu hayranlığı devlet olarak düşünelim bireysel değil. tek tek padişah dersek o arada da yanlışlar çıkar.
Bu gün için tarihin bir döneminden öncesi yok yada utanç duyulacak ve 1900 sonrasında gurur kaynağı varmış gibi tarih yazılması ve Atatürkü, osmanlı padişahları karşısında yüceltirken diğer padişahları yerden yere vuran tuhaf bir şakşakcı grup var ya anlamışsındır.
Ne hata etmişse geçmişte oldu bu günün mimarı Atatürktür ama Abdülhamit Kızıl değildi eğer kızıl diye anılacaksa bayrak kızılının aşığıydı hele vatan haini hiç değildi artık takım tutar gibi Atatürk 1 - Vahdettin 0 gibi bu ruhtan çıkalım.
Millet olarak hep bunlşardan başımıza işler geldi.
Bütün ihtilallerde fanatik tik ( sağ ya da sol )
Bütün Seçimlerde fanatiktik
Bütün maçlarda fanatiktik.
Tayyip üstün bir adam değil, Atatürk üstün bir adam değil, Bahçeli üstün birr adam değil.
Bunları yukarıdakileri yaptıklarını beşenmek ayrı şey, onu yüceltip egosunu şişirerek, bağnazca taraftarı olmak ayrı şey.
Önce Allah Rızası, Yapılan iş ve vaadleri gibi somut verilerle ve abartmadan sevebilsek, tutabilsek yada desteklesek herşey tamam olur belkide.