Popüler tarihçiliğimizin kendine has argümanlarını çürütmenin en güzel yollarından biri, aynı mantığı Edirne’nin ötesinde de tatbik etmek. Gelin, böyle sert bir etnik kıstası Avrupa tarihine uygulayalım bakalım. Mesela, Belçika’da büyüyen, anadili Fransızca olan ve İspanya’ya ilk kez on altı yaşında gelen Şarlken’in Kastilya ve Aragon taçlarını giymesine ne demeli? Peki ya İspanya’da büyüyen kardeşi Ferdinand’ın Viyana’da hüküm sürmesine? 1700 yılında tahta Bourbon Hanedanı geçince İspanya’nın İspanyalılığına bir halel gelmiş midir? Sanmıyorum, yeniçağ İspanya’sında Ali Kemal Meram’lara pek yer yok sanırım. Farklı etnik kökenden bir hanedanın başka bir ülkenin başına geçtiği daha birçok örnek sayılabilir; üstelik bunların sadece anneleri değil, babaları da yabancı kökenlidir. Mesela, Rusların meşhur çariçesi II. Yekaterina aslında Sofie adında bir Alman prensesidir. Yine bugün İngiltere’yi yöneten Windsor Hanedanı’nın kökeni de Almanlara dayanmaktadır. İspanya İmparatorluğu’nu 1516 ile 1700 arasında İsviçre ve Avusturya kökenli Habsburglar yönetmiştir; bunların soyu tükenince de yerlerini XIV. Louis’nin torunları alacaktır. Her iki hanedanın da ilk mensupları (Şarlken ve V. Felipe) İspanyolcayı sonradan öğrenmek zorunda kalmışlardır.Biraz daha geri gittiğimizde durum daha da karmaşık bir hal almaktadır. Özellikle üçüncü yüzyıldan sonra Roma imparatorları arasında bir sürü değişik etnik kökenden gelen insanı görmek mümkündür. Philippus Arabus ya da Cladius Gothicus gibi imparatorların kökenleri isimlerine getirilmiş sıfatlardan belli değil midir? Aynı dönemde Balkanlar’dan gelen birçok imparatora denk geliyoruz: Diyokletyan Dalmaçya, Büyük Konstantin İlirya kökenlidir. Decius bugünkü Sırbistan’da dünyaya gelmişken, Galerius Trakyalı bir baba ile Daçyalı (bugünkü Romanya) bir annenin oğludur.Bizans’ta da imparatorun Ortodoks olması yetmektedir. Iustinianos Hanedanı’nın kurucusu Iustinus, Kuzey Makedonya’dan gelen bir köylüydü ve burada Latince konuşulduğundan Grekçeye hâkim değildi. Herakleios Hanedanı da muhtemelen Ermeni kökenliydi; Makedon Hanedanı’nın ise Ermeni mi, Slav kökenli mi olduğu üzerine hâlâ tartışılıyor. Basileos’ların listesini incelediğimizde Maraş’tan Trakya’ya, Selanik’ten Kapadokya’ya her yerden imparator çıkabildiğini ve kimsenin bunların etnisitesini sorgulamadığını görüyoruz.Kısacası, bir imparatorluğu tanımlayan şey, onu yöneten padişahların etnik kökeni değildir. Kuruluşunda hâkim rol oynayan ya da daha sonra kültürünü şekillendiren gruplara verilen isimler imparatorluklara atfedildiğinde de bu, imparatorluktaki herkesin o milletten olduğu anlamına gelmemekteydi. Türkler Osmanlı’da tartışmasız bir şekilde başat bir rol üstlenmişlerdir. İçlerine aldıkları Mihal ve Evrenosoğulları gibi mühtedilerin oynadığı rolü küçümseyemesek de, bunların zamanla Müslümanlaşıp Türkleştiğini unutmayalım.